Κάθε συζήτηση για το πολιτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα δεν μπορεί παρά να έχει στο επίκεντρό της τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο.

Η κυβερνητική παράταξη πλέον απευθύνεται και συνομιλεί πολιτικά με ένα μικρό μέρος της ελληνικής κοινωνίας ως πιθανούς ψηφοφόρους της, ποντάροντας για τη διαιώνιση του συστήματος εξουσίας της στην απογοήτευση, την αποχή και τον κατακερματισμό των υπολοίπων που βρίσκονται οριστικά απέναντί της. Σε αυτό το πολιτικό κλίμα, το ΠΑΣΟΚ ως κυρίαρχη δύναμη της Κεντροαριστεράς και εκφραστής της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα, έχει την ευθύνη να ηγηθεί του χώρου και να πείσει τους Ελληνες ότι μπορεί να αποτελέσει την εναλλακτική λύση.

Οι προκλήσεις και τα εμπόδια είναι υπαρκτά. Και όχι μόνο εγχώρια. Αρκεί να δούμε τι γίνεται στη Γερμανία, όπου το SPD, το πιο εμβληματικό κόμμα της ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς και συνώνυμο της σοσιαλδημοκρατίας, στις τέσσερις τελευταίες δημοσκοπήσεις που έχουν διενεργηθεί τον Νοέμβριο καταγράφει ποσοστά περί το 14%. Η συζήτηση εκεί επικεντρώνεται στο πώς θα επανασυνδεθεί η σοσιαλδημοκρατία με τα πλατιά λαϊκά στρώματα, που σταδιακά έχασε προς τα κόμματα του αντισυστημισμού και των άκρων.

Εδώ δυστυχώς η δημόσια ατζέντα κυριαρχείται από μια παραφιλολογία περί ευκαιριακών τακτικών κινήσεων στην πολιτική κορυφή, οι οποίες ελάχιστη επίδραση μπορεί να έχουν στο μείζον επίδικο, που είναι η δραστηριοποίηση της κοινωνικής βάσης. Την ίδια στιγμή, ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, που αποτελούσε παραδοσιακά τη ραχοκοκαλιά του προοδευτικού χώρου, σήμερα φλερτάρει με τον μηδενισμό της Ακροδεξιάς και την πολιτική απάτη του υποτιθέμενου αντισυστημισμού. Πρόκειται για ανθρώπους που είδαν τα σχέδια που είχαν για τις ζωές τους να ανατρέπονται απρόσμενα το 2010 και στους οποίους ποτέ δεν εξηγήσαμε πειστικά τους λόγους για τους οποίους ήταν εθνικός μονόδρομος για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η επώδυνη αυτή επιλογή.

Σε αυτό το κομμάτι της κοινωνίας, που έπεσε θύμα της αντιμνημονιακής πολιτικής απάτης και σήμερα δυσκολεύεται να πιστέψει πλέον σε οτιδήποτε, πρέπει να απευθυνθούμε και να δώσουμε ελπίδα για το αύριο. Να τους μιλήσουμε με συγκεκριμένες λύσεις για το πώς η δημιουργία πλούτου στη χώρα μπορεί να αφορά και αυτούς. Για το πώς ένα υγιές αναπτυξιακό μοντέλο μπορεί να οδηγήσει σε θέσεις εργασίας υψηλής προστιθέμενης αξίας και αντίστοιχων αμοιβών αντί για ανακύκλωση της μισθοδοτούμενης φτώχειας σε καφετέριες, εστίαση και εποχικές τουριστικές επιχειρήσεις.

Για το πώς δεν είναι νομοτέλεια η διοχέτευση των ευρωπαϊκών κονδυλίων σε λίγους και εκλεκτούς με ισχνά αποτελέσματα για τους πολίτες, αλλά μπορεί να χρηματοδοτήσει μια βιώσιμη αναπτυξιακή έκρηξη στην παραγωγή, την έρευνα, την καινοτομία. Για το πώς μπορούν να σπάσουν τα ολιγοπώλια, να ελεγχθεί το κόστος ζωής και η κατοικία να μεταβληθεί από πανάκριβο επενδυτικό προϊόν σε προσιτό αγαθό για τους νέους μας, ώστε να μείνουν στη χώρα και να δημιουργήσουν οικογένειες.

Ο στρατηγικός στόχος του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί παρά να είναι η επαναπροσέγγιση των παραδοσιακών του ψηφοφόρων, η επανασύσταση των κοινωνικών του δικτύων, η καθημερινή του παρέμβαση εκεί που βρίσκονται οι πολίτες. Αυτό προϋποθέτει την άρθρωση και κυρίως διάδοση, με κάθε νέο αλλά και με τα παραδοσιακά μέσα, ενός τολμηρού και ρηξικέλευθου πολιτικού λόγου με σαφές προοδευτικό πολιτικό πρόσημο και με απαντήσεις στα σημερινά προβλήματα.

Αν το ΠΑΣΟΚ αποτύχει σε αυτόν τον στόχο, θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια σε πολιτικό μαρασμό, ενώ η χώρα θα οδηγηθεί σε ένα αδιέξοδο καταστροφικό δίπολο Κεντροδεξιάς – Ακροδεξιάς, που βλέπουμε ήδη να διαμορφώνεται σε χώρες της Ευρώπης. Το επερχόμενο Συνέδριο και ιδίως ο ευρύς προσυνεδριακός διάλογος που έχει δρομολογηθεί είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για να λάβουμε γενναίες αποφάσεις: Για το ποιους εκπροσωπούμε, πώς θα τους προσεγγίσουμε και, κυρίως, ποια θα είναι η πολιτική συμφωνία που θα τους προτείνουμε για να αλλάξουμε τη χώρα.

Ο Χρήστος Κακλαμάνης είναι νομικός και γραμματέας του τομέα Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ

Τελευταία Νέα