«Θεία άνοιξε, είμαστε από τη ΔΕΗ». Η θεία άνοιγε και οι πονηροί έβαζαν χέρι σε μετρητά και κοσμήματα. Σε κάποιες περιπτώσεις, έπαιρναν και τους κωδικούς για το web banking. Το κόλπο απέδωσε μερικά εκατομμύρια ευρώ που τώρα η Αστυνομία τα ψάχνει σε γνωστούς θύλακες παραβατικότητας. Δεν πρόκειται να βρει και σπουδαία πράγματα. Κάποιοι άλλοι έστησαν πιο πολύπλοκη μηχανή. Παρίσταναν τα στελέχη καζίνο. Μάζευαν μετρητά από άπληστους αφελείς που νόμιζαν ότι θα αγοράσουν κρυπτονομίσματα σε τιμή ευκαιρίας. Τώρα βγαίνουν στα κανάλια και κλαίνε το βιός τους σε εθνικό δίκτυο. Σχεδόν κάθε εβδομάδα αποκαλύπτεται μία απάτη με θύματα που, ευσχήμως, αποκαλούμε «ανυποψίαστους συμπολίτες». Αλλος είναι ο σωστός χαρακτηρισμός, όμως δεν είναι κομψό να βαρύνουμε τον πόνο τους με χλεύη. Ναι, είναι μία αρχαία ιστορία που εκτυλίσσεται αδιάκοπα απ’ όταν ο άνθρωπος στάθηκε στα δυο του πόδια. Οι αφελείς και οι πονηροί. Τα θηράματα και οι κυνηγοί. Οι απατεώνες που είναι πιο μπροστά από τον νόμο.
Γνωρίζω άνθρωπο που πλήρωσε πέντε χιλιάρικα, σε κρυπτονόμισμα, όταν έλαβε ένα mail με το οποίο τον ενημέρωναν ότι τον έχουν καταγράψει σε βίντεο να παρακολουθεί πορνό. Ωστόσο όταν διαπιστώνεις, στις μέρες μας, την έκταση που παίρνουν αντίστοιχες απάτες, στέκεσαι με δέος μπροστά σε ένα συμπέρασμα. Είναι εξαιρετικά εύκολο, σχεδόν παιχνίδι, να εξαπατήσεις τους ανθρώπους. Αν είσαι αρπακτικό, εκεί έξω σε περιμένει ένα ολόκληρο κοπάδι από πρόβατα, πρόθυμα να σου προσφέρουν τον λαιμό τους για να μπήξεις τα δόντια σου. Και, όπως καλά γνωρίζετε, η συνθήκη αυτή δεν περιορίζεται μόνο στο οικονομικό έγκλημα. Υπάρχει και στη δημόσια σφαίρα, κυρίως στην πολιτική. Αλλωστε είναι πιο εύκολο να σου αρπάξουν την ψήφο από τα χρυσαφικά. Και αν κοιτάξεις τη συνολική εικόνα από ψηλά, θα δεις την κοινωνία να επιπλέει σε μία θάλασσα ευπιστίας και νοητικής κόπωσης – το λέω όσο πιο κομψά μπορώ. Είναι εξοργιστικός ο βαθμός της ευκολίας με την οποία μπορείς να εξαπατήσεις τους ανθρώπους. Και όταν δεν σε φέρνει σε πειρασμό, σε πνίγει στην απελπισία.
Εθισμένοι στον κίνδυνο
Πρόσωπα του δημόσιου βίου, ανάμεσά τους και ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, είχαν τεθεί υπό τηλεφωνική παρακολούθηση, όμως οι υπεύθυνοι δικάζονται για πλημμέλημα. Θα μπορούσε να συμβεί σε άλλη χώρα; Δεν νομίζω. Στο εδώλιο κάθονται οι εκπρόσωποι της εταιρείας που εισήγαγε και λειτούργησε το Predator στην Ελλάδα. Και διώκονται για πλημμέλημα επειδή, νομικά, δεν στοιχειοθετήθηκε επαρκώς η απειλή κατά της εθνικής ασφάλειας. Η επιλογή του πλημμελήματος μπορεί να είναι απολύτως σύννομη, αλλά αφήνει μια βαριά πολιτική σκιά: οι θεσμοί δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να διαπεράσουν το προστατευτικό περίβλημα ενός «αόρατου» μηχανισμού παρακολούθησης. Στην κατάθεσή του ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης περιγράφει τη διασύνδεση των ιδιωτών του Predator με την ΕΥΠ. Ε, και; Το θέμα πάει να σβήσει. Κι αυτό δεν δείχνει απάθεια, αλλά εθισμό. Κι όταν μια κοινωνία συνηθίζει τον κίνδυνο για τη δημοκρατία, παύει να τον αναγνωρίζει ως κίνδυνο.
Διδακτορικό για την Αριστερά
Κάποια παλικάρια από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά αποφάσισαν να λύσουν θεωρητικές διαφωνίες με καρπαζιές. Το περιστατικό αποδόθηκε στην Αριστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση, η οποία εκτινάχθηκε εκτός ΜέΡΑ25 – μιλάμε για τεκτονικές αλλαγές. Στο Χ ένας συνδικαλιστής γιατρός και η Δέσποινα Κουτσούμπα αντάλλαξαν πυρά με ακρωνύμια: ΑΡΑΣ, ΑΡΙΣ, ΕΑΑΚ, ΑΡΑΝ, νΚΑ. Αν κάποιος έμπαινε τυχαία στη συζήτηση, θα νόμιζε ότι μιλούσαν για σπάνιες δερματικές παθήσεις. Δεν θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω τι σημαίνουν τα αρκτικόλεξα. Θα μπερδευτείτε. Αλλά και να καταλάβετε, δεν έχει σημασία. Ομως διακρίνω μία λαμπρή ιδέα για φιλόδοξη διδακτορική διατριβή. Να κάτσει κάποιος για ένα – δύο χρόνια και να χαρτογραφήσει το πανόραμα της ελληνικής Αριστεράς. Αλλά να τους καταγράψει όλους. Ακόμα και τον τύπο που έχει φτιάξει συλλογικότητα με τον καθρέφτη του και καταγγέλλει τον εαυτό του για φραξιονισμό.
Η αναχώρηση της ημέρας
Ηταν καλή η ζωή για τον Αλέκο Φλαμπουράρη. Εφυγε πλήρης ημερών και είδε να πραγματώνεται κάτι που για τους περισσότερους παλιούς συντρόφους του ήταν φαντασίωση. Γεύτηκε εξουσία, κράτησε υπουργικό χαρτοφυλάκιο, πέρασε και από την άλλη πλευρά του φράχτη στην οποία συνήθως, ως Αριστερός, πετούσε «πέτρες».
