Ηταν πολύ σημαντικά τα λόγια που ξεστόμισε ο 34χρονος νεοεκλεγείς δήμαρχος της Νέας Υόρκης Ζοράν Μαμντάνι στον επινίκιο λόγο του. «Η Νέα Υόρκη θα παραμείνει μια πόλη μεταναστών. Χτισμένη από μετανάστες. Κινούμενη από μετανάστες. Και από σήμερα, διοικούμενη από έναν μετανάστη». Ο Μαμντάνι γεννήθηκε στην Ουγκάντα και είναι ινδο-αμερικανικής καταγωγής, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα. Πολλοί έσπευσαν να μιλήσουν για μια «νέα εποχή για τη Δύση». Νέα εποχή, κατ’ αυτούς, επειδή ένας μουσουλμάνος, με μεταναστευτικό υπόβαθρο, εκλέγεται δήμαρχος της σημαντικότερης ίσως πόλης της Δύσης.
Μουσουλμάνος είναι ο άνθρωπος, όχι ισλαμιστής. Για πολλούς όμως αυτά είναι ταυτόσημες έννοιες. Μετανάστης είναι ο άνθρωπος. Και είναι σπουδαία κατάκτηση για κάθε κοινωνία όταν ένας μετανάστης ενσωματώνεται. Αν φτάσει στο σημείο να εκλέγεται είναι διπλή η κατάκτηση. Μουσουλμάνος είναι ο Μαμντάνι και αρθρώνει θαρρετά λόγο υπέρ των γκέι δικαιωμάτων και της ΛΟΑΤΚΙ+ ορατότητας. Μουσουλμάνος και η μεταβατική του ομάδα για την ανάληψη της δημαρχίας θα αποτελείται μόνο από γυναίκες. Αλήθεια, πόσοι από αυτούς που διατρανώνουν το αποκλειστικό τους δικαίωμα να μιλούν εξ ονόματος δυτικών αξιών και φιλελεύθερης δημοκρατίας έχουν εκφράσει συνειδητό και στέρεο λόγο υπέρ των γκέι; Πόσοι πολιτικοί που τον εχθρεύονται έχουν δώσει τόσο χώρο σε γυναίκες και πόσοι υποστηρικτές τους τούς επέκριναν σφόδρα όταν δεν το έκαναν;
Οι εχθροί του Μαμντάνι και του λόγου που εκφράζει πάνε και ένα βήμα παρακάτω στις αναλύσεις τους για την «νέα εποχή για τη Δύση» που σηματοδοτεί η εκλογή του μετανάστη μουσουλμάνου. Λένε «πάει, Λονδίνο θα γίνουμε». Κάνοντας συλλογισμούς που συνδέουν μετανάστευση και εγκληματικότητα, όπως συνηθίζουν να κάνουν. Στο Λονδίνο λοιπόν, με τον πακιστανικής καταγωγής δήμαρχο που επανεκλέγεται εδώ και τρεις τετραετίες, ο δείκτης εγκληματικότητας κατέγραψε τα χαμηλότερα ποσοστά φόνων από τότε που ξεκίνησε να υπάρχει ο δείκτης, για το διάστημα των πρώτων εννέα μηνών του 2025.
Ας μην ακούμε τους συνήθεις υπόπτους που κινδυνολογούν και σπέρνουν μίσος για μετανάστες και πρόσφυγες. Οι κοινωνίες (και οι άνθρωποι) όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο φοβικοί. Το μέλλον όμως, ειδικά των κοινωνιών που γερνάνε, είναι η μετανάστευση. Πρόσφατα στοιχεία έδειξαν ότι με τον ρυθμό γεννήσεων που έχει η ήπειρός μας αυτή τη στιγμή, αν δεν συνεχιστεί η μετανάστευση, ο πληθυσμός της ΕΕ θα πέσει κατά 34% μέχρι το τέλος του αιώνα. Σε 75 χρόνια δηλαδή. Μετανάστευση και ενσωμάτωση είναι η λύση. Και αφού ενσωματωθούν, θα εκλέγονται. First we take Manhattan, then we take Berlin, που λέει και το τραγούδι.
