Ενα τέρας στην Κρήτη
Δεν ξέρω τι θα εξαγγείλει η κυβέρνηση (και ο Πρωθυπουργός προσωπικά όπως ακούγεται) για την οπλοκατοχή στην Κρήτη, ούτε αν έχει πρακτικό αποτέλεσμα μια σύσκεψη την οποία οργανώνει το ΠΑΣΟΚ μεθαύριο Δευτέρα στο Ηράκλειο. Αυτό που ξέρω, βλέποντας διάφορα βίντεο που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο, από θρηνωδίες για τον «ήρωα» τον «Φανούρη», μέχρι μαγκιές και νταηλίκια διαφόρων φίλων ή εχθρών του, είναι ότι τα Βορίζια ή τα Ζωνιανά κι ο Μυλοπόταμος, είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Η ανομία, η γενικευμένη παραβατικότητα, απόρροια της ανεκτικότητας, της ύποπτης ανοχής, ακόμη και της υπόθαλψης εγκληματικών πράξεων, εκ μέρους της Πολιτείας και των πολιτικών, έχουν δημιουργήσει στην Κρήτη ένα τέρας! Ενα αποκρουστικό, επικίνδυνο τέρας που δεν αντιμετωπίζεται ούτε με ευχολόγια αλλά ούτε και με αυστηροποίηση της νομοθεσίας. Αρκεί να δει κανείς τις αναρτήσεις που κάνουν όλοι αυτοί, για να καταλάβει πως ό,τι συμβαίνει στο νησί είναι απότοκο της χρόνιας σύνθεσης μεταξύ βαρβαρότητας, ανεξέλεγκτης βίας, κοινωνικού αναλφαβητισμού, και κραυγαλέας οπισθοδρόμησης ανάμεικτης με αγραμματοσύνη. Αρα, το να μου ανακοινώσεις ότι αυστηροποιώ τη νομοθεσία περί όπλων, μικρή σημασία έχει. Για να αλλάξουν τα πράγματα στην Κρήτη, πρέπει να γίνει δουλειά σοβαρή, σε βάθος, παντού – στο σχολείο, στον δρόμο, στο σπίτι, στο γραφείο, στην πλατεία, στις κοινωνικές εκδηλώσεις. Η ευθύνη φυσικά ανήκει στην Πολιτεία, αλλά πρέπει να συνεργαστούν όλοι. Από φορείς και απλούς πολίτες, μέχρι την Εκκλησία. Αλλιώς, Βορίζια θα βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας, σε πέντε, δέκα, τριάντα ή σαράντα χρόνια…
Ο Σαμαράς ανοίγει (;) τα χαρτιά του
Η Κυριακή είναι μέρα ξεκούρασης για όλους. Για να γεμίσεις μπαταρίες, εν ηρεμία, και να ριχτείς από Δευτέρα στη μάχη με τη σκληρή πραγματικότητα. Για όλους; Οχι ακριβώς. Για τον πρόεδρο Κυριάκο, θα είναι άλλη μια Κυριακή σε κρίση. Γιατί αύριο, στις 3 το μεσημέρι, στον ΑΝΤ1, ο πρόεδρος Αντώνης (Σαμαράς) ανοίγει το στόμα του (για τα «χαρτιά» του δεν ξέρω, ίσως μας δώσει μια πρόγευση για το τι θα κάνει…) για πρώτη φορά από τηλεοράσεως. Μέχρι τώρα, μιλούσε πότε με χρησμούς και πότε από κανένα βήμα σε παρουσίαση κάποιου βιβλίου. Αύριο στον ΑΝΤ1, σύμφωνα με ενημερωτικό δελτίο που μας απέστειλε το κανάλι, ο αρχηγός «μιλάει ανοιχτά για όλους και για όλα», και ειδικότερα απαντά στο ερώτημα αν σκοπεύει να ιδρύσει νέο κόμμα… Επίσης εξηγεί τις αιτίες για την «κριτική που ασκεί στην κυβέρνηση Μητσοτάκη», μιλάει για την εξωτερική πολιτική, που είναι και ο προνομιακός του χώρος, και τοποθετείται για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα. Πάντα κατά το δελτίο Τύπου «μιλάει για τη σχέση του με τον Κώστα Καραμανλή (…και) ανοίγει την καρδιά του και αναφέρεται για πρώτη φορά στην οδυνηρή απώλεια της κόρης του, Λένας».
Ναι, ξέρω, εσείς, και ο Κυριάκος προφανώς περισσότερο από όλους, «καίγεστε» να μάθετε τι απαντά στο ερώτημα για «νέο κόμμα». Με χρησμό, ενημερώνω.
Ημερίδα για την Ευρώπη
Τη Δευτέρα, τώρα, το μεσημέρι, στη Μεγάλη Βρεταννία, ο δραστήριος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών Γιάννης Μανιάτης, συνδιοργανώνει με την Ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ημερίδα με θέμα «Ευρωπαϊκή Ασφάλεια και Αμυνα – η δοκιμασία της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης».
Κατά τη διάρκεια της ημερίδας θα υπάρξει παρέμβαση του λιθουανού την καταγωγή Επιτρόπου Αμυνας και Διαστήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Αντριους Κιουμπίλιους, καθώς και της προέδρου των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ιράτσε Γκαρθία Πέρεθ.
Ο Μανιάτης, που με ενημέρωσε σχετικά, μου είπε ότι στην ημερίδα θα συζητήσουν πώς η Ευρώπη μπορεί να αποκτήσει πραγματική στρατηγική αυτονομία, σε μια εποχή έντονων γεωπολιτικών εξελίξεων, όπου τα πάντα αλλάζουν, με ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας και των διαστημικών τεχνολογιών. Στόχος είναι να συνδεθεί η Αμυνα με την εξωτερική πολιτική και να αναδειχθεί ο ρόλος της ελληνικής επιχειρηματικότητας στην ευρωπαϊκή και εθνική ασφάλεια.
Στην ημερίδα είναι προγραμματισμένο να μιλήσουν ο Ε. Βενιζέλος και ο Ν. Ανδρουλάκης, φυσικά επί του θέματος – μην ξεχνάμε ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν το πρώτο που σήκωσε το θέμα της συμμετοχής της Τουρκίας στο πρόγραμμα SAFE, και ακολούθησε η κυβέρνηση.
Ωραία είναι αυτά να γίνονται, στην Αθήνα.
Για όλα έφταιγαν οι άλλοι
Σηκώθηκε πάλι πολλή σκόνη γύρω από το βιβλίο του προέδρου εξ εφέδρων Τσίπρα, κυρίως εξαιτίας του «περιβάλλοντος» χώρου – οι πρώην σύντροφοι και συνεργάτες του, περιμένουν πώς και πώς να δουν τι γράφει γι’ αυτούς, και ποιες ευθύνες τους αποδίδει στο ναυάγιο της χώρας, και του ΣΥΡΙΖΑ. Καμία έκπληξη, έχω να πω. Πότε ανέλαβε τις ευθύνες του ο εξ εφέδρων πρόεδρος Αλέξης για να τις αναλάβει και τώρα; Για όλα έφταιγαν οι άλλοι, ποτέ ο ίδιος!
Κλασική μέθοδος, όλων των ηγετών – να μην τον αδικώ. Το έχουν κάνει και άλλοι, το αντέγραψε κι ο δικός μας. Αν διαβάσατε τον πρόλογο του πολυαναμενόμενου βιβλίου του (διά χειρός Μαραντζίδη), θα το διαπιστώσατε. Λόγια πολλά, αλλά το έκανα λάθος, δεν το ξέρει. Βασικά ποτέ δεν το είχε με την αυτοκριτική, ο αλάνθαστος…
Ο αρχηγός ήθελε γλαστρούλες
Να, πάρτε παράδειγμα, με την ανακοίνωση προ 10ημέρου των 41 ονομάτων που πλαισιώνουν το επιστημονικό συμβούλιο του «Ιδρύματος» που έχει δημιουργήσει, και οι οποίοι θεωρήθηκαν ως ο πυρήνας του νέου κόμματος, το οποίο θα ιδρύσει. Τι είχε κάνει έπειτα από την ήττα του στις βουλευτικές εκλογές του 2019 που αποκαθήλωσαν τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία; Συγκρότησε εν χορδαίς και οργάνοις ένα think tank, με νέους κυρίως επιστήμονες, με καριέρα σε εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το εμφάνισε ως την ασύλληπτη κίνηση που θα άλλαζε τα δεδομένα στην πολιτική ζωή της χώρας. Ηταν μια προσπάθεια να σηματοδοτήσει την αλλαγή στο κόμμα, έτσι ώστε στις επόμενες εκλογές να ανατρέψει τον Μητσοτάκη. Στις επόμενες εκλογές συνετρίβη, όπως θυμόμαστε όλοι, αλλά σημασία έχει το εξής, με το think tank: διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη. Πού είναι όλα αυτά τα παιδιά, με τα εξαιρετικά βιογραφικά; Αγνωστο! Το μόνο πιθανό είναι ότι θα έχουν απογοητευτεί απολύτως από την πολιτική και τους πολιτικούς. Διότι θα κατάλαβαν έστω και αργά, ότι ο αρχηγός γλαστρούλες ήθελε, όχι τις συμβουλές τους…
Ποιος πληρώνει τη ζημιά
Η είδηση που καταγράφηκε προ ημερών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι ότι ένας φοιτητής του ΕΜΠ που συνελήφθη από τον κοσμήτορα μιας σχολής του Πολυτεχνείου να γράφει συνθήματα στους τοίχους της σχολής, καταδικάστηκε σε πρόστιμο και 14 μήνες φυλάκιση. Πολλοί έσπευσαν να υποστηρίξουν ότι η Δικαιοσύνη εξάντλησε την αυστηρότητά της στον φοιτητή, και ορισμένοι επιτέθηκαν και στον πανεπιστημιακό δάσκαλο, διότι παρέδωσε τον φοιτητή στον εισαγγελέα. Μεταξύ αυτών και ο πρώην πρύτανης του ΕΜΠ Μαρκάτος, ο οποίος δήλωσε ότι αν βρισκόταν στη θέση του καθηγητή, θα χρησιμοποιούσε παιδαγωγικές μεθόδους, όπως λ.χ. θα σύστηνε στον φοιτητή να πάρει μια βούρτσα και να βάψει εκ νέου τον τοίχο. Ανεξάρτητα από το πού θα «έγραφε» ο φοιτητής την παρότρυνση του πρύτανη Μαρκάτου, έχω να συμπληρώσω σε αυτό το εξής: γιατί να ξαναβάψει τον τοίχο που βρώμισε με τα συνθήματά του, ο φοιτητής; Εχω καλύτερη πρόταση.
Να οδηγηθεί από την Αστυνομία στο σπίτι του, και να γράψει υποχρεωτικά τα ίδια συνθήματα στον τοίχο του σπιτιού του. Κι αν δεν του αρκούν οι τοίχοι του σπιτιού του, να συνεχίσει στους τοίχους του σπιτιού της θείας του ή της γιαγιάς του. Κι αν και πάλι δεν επαρκούν και οι τοίχοι αυτοί, να πάρει το σπρέι του και να γράψει συνθήματα στο σαλόνι του σπιτιού του, στην κρεβατοκάμαρά του, όπου δει. Να δούμε μετά αν θα επαναλάμβανε ποτέ, κάπου αλλού το έργο. Γιατί τώρα, ξέρετε τι θα γίνει; Θα την πληρώσει ο κοσμήτορας που τον «έδωσε» στις Αρχές, και περιόρισε τις ατομικές ελευθερίες και το… άσυλο, του «παιδιού»…
