Γενικά μιλώντας, όπου ακούτε «εξυγίανση» ψαχτείτε αν έχετε ακόμη το πορτοφόλι σας. Οταν ακούτε πόσο ζημιογόνος έχει καταστεί ένας δημόσιος οργανισμός, μπείτε στη Διαύγεια και αρχίστε να μετράτε πόσα εκατομμύρια έχουν δοθεί από κάποιον εξυγιαντή μάνατζερ για συμβουλευτικές υπηρεσίες και μελέτες, για απευθείας αναθέσεις ή διαγωνισμούς με υπερβολικά συγκεκριμένα κριτήρια και κάνα δυο συμμετέχοντες το πολύ. Ορεξη να ‘χει κανείς να βρίσκει. Οταν, όμως, φτάνουμε να μιλάμε αυτά που άμεσα αγγίζουν την κοινωνία, για τις απαραίτητες υπηρεσίες που καθολικά οφείλει το κράτος να προσφέρει και να προστατεύει, τότε οι συνήθεις δικαιολογίες δεν αρκούν. Ορισμένα πράγματα είναι παραπάνω από ξεκάθαρα. Τα ΕΛΤΑ έχουν πρόβλημα, ζημιές και χρέη. Η διοίκηση τα έκανε, επιεικώς, σαλάτα.
Η κυβέρνηση γνώριζε τα πάντα κι οι ευθύνες της είναι βαρύτατες. Το να επιχειρεί να κρυφτεί πίσω από το Υπερταμείο, λες και είναι κάποια μεταφυσική οντότητα, είναι ανέκδοτο. Ενώ σε άλλες χώρες έχουν γίνει μεταρρυθμίσεις στο ψηφιακό κομμάτι και στα logistics, ενώ έχουν βρει συνεργασίες, έχουν βάλει τα ταχυδρομεία μέσα στα σουπερμάρκετ κ.ά., εδώ οι δικοί μας μοίραζαν λεφτά με το τσουβάλι. Στοιχειώδης πολιτική αντίληψη, κοινωνική ενσυναίσθηση και σεβασμός στον πολίτη θα επέβαλε, εκτός από παραιτήσεις, τη λογοδοσία. Να πραγματοποιηθεί ένας σοβαρός έλεγχος για τα πεπραγμένα των «εξυγιαντών», να κληθούν να απαντήσουν δημόσια τι παρέλαβαν και τι παραδίδουν. Πολιτικά αλλά και λογιστικά. Και στην περίπτωση των ΕΛΤΑ να μας πουν και πού απέτυχαν, βεβαίως. Γιατί κανένας νοήμων άνθρωπος δεν πείθεται ότι συνιστά μεταρρύθμιση το κλείσιμο υποκαταστημάτων χωρίς να υπάρχει ήδη έτοιμο και λειτουργικό σχέδιο υποκατάστασης των υπηρεσιών.
Αυτά δεν πρόκειται να τα δούμε φυσικά. Ούτε ακρόαση της διοίκησης των ΕΛΤΑ στη Βουλή δεν άφησαν να γίνει. Θα αρκεστούμε στις αναλύσεις (ο Θεός να τις κάνει) των γνωστών προνομιούχων που επαναλαμβάνουν σαν μπομπινόφωνα το «outsourcing» του Δημόσιου διά πάσα νόσο κι υπηρεσία, έτσι ώστε οι πολίτες να πληρώνουν τα δικαιώματα που τους αναγνωρίζει το Σύνταγμα, ενώ αυτοί θα κουνάνε το δάχτυλο στους πολίτες απορρίπτοντας κάθε αντίδραση ως «λαϊκισμό». Λες και τα εκατομμύρια αναθέσεων σε εταιρείες συμβούλων, οι αστείοι διαγωνισμοί, η παρέλαση «αναρμόδιων» και τα αιφνιδιαστικά λουκέτα είναι ορθολογικό μάνατζμεντ που διδάσκεται στα business schools της Ivy League. Κάντε μας τη χάρη λίγο.
