Τα σχόλια για τις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές προοπτικές της Αργεντινής πριν από τις (πρόσφατες) εκλογές είχαν γίνει πιο απαισιόδοξα. Με ένα σημαντικό ποσό εξωτερικού χρέους να λήγει το επόμενο έτος, η συμβατική σοφία ήταν ότι ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία – αφήνοντας το νόμισμα να υποτιμηθεί λιγότερο από το ποσοστό του πληθωρισμού για να πιέσει τον πληθωρισμό προς τα κάτω – είχε οδηγήσει σε ένα μαζικά υπερτιμημένο νόμισμα και ένα εξωτερικό έλλειμμα που ήταν βέβαιο ότι θα προκαλούσε κρίση.
Ομως ξεφεύγοντας από το μοτίβο των προηγούμενων αποτυχημένων επεισοδίων οικονομικής σταθεροποίησης – συμπεριλαμβανομένων εκείνων υπό προηγούμενες κυβερνήσεις της Αργεντινής, όπως του Κάρλος Σαούλ Μένεμ (1989-99) και του Μαουρίσιο Μάκρι (2015-19) – ο πρόεδρος της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι χρησιμοποίησε την (πρώτη) εκλογική του νίκη το 2023 για να εφαρμόσει τις ισχυρότερες πολιτικές δημοσιονομικής λιτότητας και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στην ιστορία της χώρας. Το 2024, η πρωτογενής δημοσιονομική προσαρμογή (εξαιρουμένων των πληρωμών τόκων) ανήλθε στο 5% του ΑΕΠ, θέτοντας τις βάσεις για μια ισχυρή οικονομική ανάκαμψη ύστερα από κάποια αρχική εξασθένηση.
Τώρα, για πρώτη φορά εδώ και αιώνες, η Αργεντινή μπορεί να ξεφύγει από τις πολιτικές που την έχουν οδηγήσει επανειλημμένα σε χρεοκοπίες και υψηλό πληθωρισμό. Αφού η πιο πρόσφατη περονιστική κυβέρνηση είχε ωθήσει τη χώρα κοντά σε δίνη πληθωρισμού και σε μια ακόμη χρεοκοπία, ο Μιλέι άρχισε να καθαρίζει το χάος με ανελέητη αποτελεσματικότητα.
Η καλύτερη επιλογή είναι ένα νομισματικό καθεστώς που θα επέτρεπε διακυμάνσεις μέσα σε μια ευρεία ζώνη, ίσως με στόχους βασισμένους στην ονομαστική αποτελεσματική συναλλαγματική ισοτιμία μαζί με κάποιο νομισματικό πακέτο για την εδραίωση της ανάπτυξης. Αυτό θα περιόριζε τη μεταβλητότητα, εξασφαλίζοντας παράλληλα ότι η αξία του νομίσματος θα είναι ανταγωνιστική και το εξωτερικό ισοζύγιο θετικό. Οι επιστρεφόμενες ροές κεφαλαίων και οι νέες άμεσες ξένες επενδύσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αναπλήρωση των μειούμενων συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας, ώστε να μην οδηγήσουν σε ανεπιθύμητη ανατίμηση του νομίσματος.
Η αντίδραση της αγοράς στις εκλογές του Οκτωβρίου επιβεβαιώνει ότι οι επενδυτές συμφωνούν με τη στρατηγική του Μιλέι. Ο πανικός που προηγήθηκε της ημέρας των εκλογών δεν αφορούσε τον ίδιο, αλλά την προοπτική επιστροφής των περονιστών. Με την πρόσφατη εκλογική αβεβαιότητα πίσω της, η Αργεντινή έχει πλέον σαφή πορεία προς την πολιτική σταθερότητα.
Πιθανότατα θα δούμε σημαντικές εισροές άμεσων ξένων επενδύσεων, επιτρέποντας στην ανάπτυξη να επιταχυνθεί με την πάροδο του χρόνου. Η Αργεντινή μπορεί ακόμη και να γίνει πρότυπο για το είδος των οικονομικών μεταρρυθμίσεων με προσανατολισμό στην αγορά και των μέτρων δημοσιονομικής λιτότητας που απαιτούνται σε άλλες οικονομίες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Χιλή, η Βραζιλία και η Κολομβία – σε όλες τις οποίες θα διεξαχθούν εκλογές τα επόμενα χρόνια.
Ο Νουριέλ Ρουμπινί είναι ομότιμος καθηγητής στη Stern School of Business του NYU
