Η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ είδε χθες τον Κωνσταντίνο Αργυρό πριν επιδώσει τα διαπιστευτήριά της στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μεταξύ μας, όλοι στη θέση της το ίδιο θα κάναμε. Μια βραδιά στον Αργυρό είναι χίλιες φορές προτιμότερη από ένα πρωινό στου Τασούλα. Εκτός των άλλων, η χρονική σειρά των δημοσίων εμφανίσεων δείχνει ότι η κυρία Γκίλφοϊλ αντιλαμβάνεται πλήρως σε ποια χώρα έχει έρθει. Η εκτίμησή της θα ενισχύθηκε όταν το πρώτο πανέρι με λουλούδια έπεσε στο τραπέζι της. Και θα καταλάβει πολλά περισσότερα όταν ενημερωθεί για τον χειρισμό της άφιξής της από τον Τύπο της χώρας. Με τον κίνδυνο να παρεξηγηθώ, νομίζω ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε την άφιξη της κυρίας Γκίλφοϊλ, παραπέμπει σε παρακατιανούς επαρχιώτες του προηγούμενου αιώνα, κατά την υποδοχή του νέου νομάρχη. Από την άλλη, βέβαια, το αυθόρμητο ενδιαφέρον και η έξαψή μας δικαιώνουν εκείνους που, εντελώς απαξιωτικά, περιγράφουν τη χώρα μας ως βαλκανική επαρχία των ΗΠΑ.
Εννοείται ότι όλο αυτό το γραφικό πανηγύρι περιέχει και στοιχεία σεξισμού. Πρόκειται για γυναίκα. Με εντυπωσιακή εμφάνιση, λες και βγήκε από σαπουνόπερα των ‘80ς. Αν βάλεις από δίπλα και το επίθετο που επιτρέπει πικάντικους συνειρμούς, καταλαβαίνεις γιατί η συμπεριφορά μας θυμίζει ηλικιωμένη γυναίκα σε κυκλαδονήσι των ‘70ς που βλέπει τις πρώτες τουρίστριες να εμφανίζονται στην παραλία. Είμαστε επαρχιώτες, τι να κάνουμε; Και κάπως έτσι, τώρα η κοσμική και η πολιτική Αθήνα διαγκωνίζονται για να πιάσουν σειρά στην ουρά για τη χειραψία και την κοινωνική γνωριμία – δυστυχώς αργεί και η 4η Ιουλίου για τη δεξίωση. Υποθέτω θα έχει προηγηθεί το εκλεκτό κοινό του Κωνσταντίνου Αργυρού, όσοι, τέλος πάντων, εξασφάλισαν πρόσκληση στην εκδήλωση που διοργάνωσε προς τιμήν της ο καλλιτέχνης. Η κυρία Γκίλφοϊλ θα έχει ενθουσιαστεί, αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Και σύντομα θα καταλάβει πού την οδήγησε η καλή της μοίρα. Βέβαια έχει μπροστά της την πορεία για το Πολυτεχνείο. Αλλά λογικά κάποιος συνεργάτης θα της εξηγήσει ότι πρόκειται περί αβλαβούς εθίμου. Και θα καταλάβει ότι η χώρα που της έλαχε είναι υπέροχη, αρκεί να την κοιτάζει από το σωστό, πάντα πρώτο, τραπέζι.
Κρητική λεβεντιά
Μία καλή λύση για την Κρήτη θα ήταν να αποκτήσει καθεστώς Αγίου Ορους με πολιτικό διοικητή και να τα βρουν μεταξύ τους για βεντέτες, φονικά, χασισοφυτείες, ΟΠΕΚΕΠΕ, τροχαία, μπαλοθιές και άλλα χαριτωμένα. Ωραία ιδέα, αλλά δύσκολη. Εναλλακτικά μπορεί να φτιαχτεί ένα ειδικό σώμα αστυνομικών, όπως κάνουν με τους Ρομά. Να είναι όλοι τους από την Κρήτη, να κατέχουν το ιδίωμα και να περιπολούν ως βρακοφόροι στα χωριά, ζωσμένοι με κουμπούρια και μάχαιρες. Α, και μία νταμιτζάνα τσικουδιά για να κατευνάζουν τα πνεύματα. Και επειδή, δυστυχώς, τις τελευταίες μέρες το νησί δυσφημείται από μεμονωμένα περιστατικά, θα ήταν χρήσιμο να βγει η Ντόρα η Μπακογιάννη και να εξηγήσει στο πανελλήνιο ότι αυτό που παρακολουθούμε είναι κατά βάση πολιτισμικό δρώμενο με προεκτάσεις που δεν συνάδουν με το περιοριστικό, συμβατικό πλαίσιο της κείμενης νομοθεσίας
Μία σωστή απόφαση
Αναγνωρίζοντας το μέγεθος της αναλγησίας μου, θα ήθελα να σημειώσω ότι η ταλαιπωρία των γερόντων, τα επιδόματα των Ρομά και ο ψηφιακός αναλφαβητισμός δεν είναι λόγοι ικανοί για να διατηρήσουν σε λειτουργία το δίκτυο των ΕΛΤΑ. Βέβαια η διοίκηση της εταιρείας, σε συνεννόηση με την κυβέρνηση, θα μπορούσαν να υιοθετήσουν πιο λεπτούς χειρισμούς και όχι στο αιφνιδιαστικό κλείσιμο που θέτει και τους εργαζόμενους μπροστά στην έκπληξη της ζωής τους. Ομως η απόφαση στον πυρήνα της είναι σωστή. Τα ΕΛΤΑ λειτουργούν μέσα σε μία τεράστια οικονομική μαύρη τρύπα, ενώ αδυνατούν να αξιοποιήσουν το δίκτυο τους για επέκταση σε νέες δραστηριότητες – κινέζικη εταιρεία με χιλιάδες αποστολές δεμάτων ακύρωσε τη συμφωνία με τα ΕΛΤΑ καθώς προέκυψαν τεράστια προβλήματα. Σημειώστε επίσης ότι τα γερμανικά ταχυδρομεία, την ίδια περίοδο, κλείνουν χίλια καταστήματα ανά τη χώρα. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, είναι οι ωδίνες του νέου κόσμου. Και, ξέρετε, από τη στιγμή που έκλεισαν οι Εφορίες, μπορούν να κλείσουν τα πάντα.
Η STAR ΤΗΣ ΗΜΈΡΑΣ
Δεν άκουσε και λίγα η Κατερίνα Σακελλαροπούλου επειδή αποδέχθηκε την άμισθη θέση για την προεδρία του Ελληνικού Φεστιβάλ. Βλέπετε, το καλούπι στο οποίο έπρεπε να μπει προβλέπει μόνο την παρουσία σε πανηγυρικές θείες λειτουργίες, άντε και καμιά δήλωση για το μεγαλείο του γένους. Α, και μερικές φορές να ανησυχεί. Βαθύτατα.
