Πολλοί ήταν εκείνοι που απόρησαν, ενώ δεν έλειψαν και κάποιοι άλλοι που τον ειρωνεύτηκαν, όταν άκουσαν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να ζητεί εκλογές από τη Θεσσαλονίκη. Εκείνος όμως αγνόησε την κριτική και επανήλθε στο αίτημά του: «Δεν ζητούμε απλώς εκλογές, καλούμε τους πολίτες να εμπιστευθούν μια πραγματικά ικανή, προοδευτική κυβέρνηση» είπε ο κ. Ανδρουλάκης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μακεδονία».
Να συμφωνήσουμε με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Να του κάνουμε τη χάρη, επίσης, να δεχτούμε ότι αυτή η προοδευτική κυβέρνηση είναι «πραγματικά ικανή», όπως υποστηρίζει, έστω και αν δεν έχει δοκιμαστεί. Ομως πού είναι αυτή η εναλλακτική της «πραγματικά ικανής» και γνησίως προοδευτικής κυβέρνησης; Δεν υπάρχει! Αυτό είναι όλο το πρόβλημα. Ο κ. Ανδρουλάκης, όμως, ζητεί από τους ψηφοφόρους να πιστέψουν σε κάτι το οποίο δεν βλέπουν και για το οποίο δεν έχουν αποδείξεις ότι υπάρχει. Κάτι το οποίο, σε τελευταία ανάλυση, δεν το λέει με το όνομά του, μόνο το υπαινίσσεται περιφραστικά. Γιατί τέτοια αιδημοσύνη; Επειδή, όσο και αν ο ίδιος δηλώνει «έτοιμος», το ΠΑΣΟΚ κυμαίνεται μεταξύ 13% και 15% στις μετρήσεις. Συνεπώς, προτείνει στους ψηφοφόρους αρνητική ψήφο, με πίστη στην ουτοπία. Ραντεβού στα τυφλά, με άλλα λόγια. Αυτός όμως δεν είναι πολιτική, είναι τηλεοπτικό σόου της κατηγορίας ριάλιτι.
FAKE NEWS
Δεν ήταν μία μόνο, αλλά ολόκληρη σειρά φωτογραφιών που κυκλοφόρησε το Σαββατοκύριακο με την νέα πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, δίπλα στον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής και άλλους παράγοντες της Ομογένειας. Δημοσιεύτηκαν, δε, αμέσως σε όλα τα ελληνικά ΜΜΕ, όπως ήταν φυσικό, καθώς όλοι αναμένουν εναγωνίως την έλευση της φωτογενούς κυρίας Γκίλφοϊλ στην Αθήνα και την ανάληψη των καθηκόντων της. Φοβάμαι όμως ότι οι φωτογραφίες αυτές δεν ήταν αυθεντικές. Κατά πάσα πιθανότητα, ήταν κατασκευασμένες, προϊόν τεχνητής νοημοσύνης. Γιατί αν η γυναίκα στις φωτογραφίες είναι η κυρία Γκίλφοϊλ, πού είναι ο Πάνος Καμμένος; Ακόμη και τις νύχτες, όταν του τηλεφωνεί ο «πολιτικός φίλος» από την Κρήτη για την υπόθεση Μελχισεδέκ, ο Πάνος, παρά τη συσσωρευμένη κούραση της ημέρας, την έχει πάντα δίπλα του, εκεί! Αυτή να τον συμβουλεύεται και εκείνος να της μεταλαμπαδεύει τις γνώσεις του για την Ελλάδα. Θα την άφηνε ποτέ μόνη σε μια τέτοια εκδήλωση;
ΝΙΚΑΙΑ
Με την ευκαιρία της αναφοράς παραπάνω στην επίσημη επίσκεψη που πραγματοποιεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην Ουάσιγκτον, να χαιρετίσω τη διόρθωση ενός τεράστιου λάθους που επαναλαμβάνεται επί αιώνες και έχει περάσει και στα σχολικά βιβλία. Μια διόρθωση, μάλιστα, η οποία έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των υπηρεσιών που έχει προσφέρει η ελληνική δημοσιογραφία στην πρόοδο γνώσης, καθώς την ευκαιρία για να γίνει η διόρθωση την έδωσε η δημοσιογραφική κάλυψη της επίσκεψης του κ. Βαρθολομαίου στην αμερικανική πρωτεύουσα. Διάβασα λοιπόν σε σχετικό ρεπορτάζ εφημερίδας ότι, με την ευκαιρία της συνάντησής του με τον Τραμπ, ο κ. Βαρθολομαίος ενημέρωσε τον αμερικανό πρόεδρο ότι «ο χριστιανικός κόσμος, ορθόδοξοι, καθολικοί και προτεστάντες, βρίσκονται σε διαδικασία συνεννόησης για να παραστούν στη σχεδιαζόμενη Σύνοδο της Νίκαιας, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 1.700 ετών από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη γαλλική πόλη (325 μ.Χ.)».
Επιτέλους! Τόλμησε κάποιος να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια. Φτάνει πια με τον φόβο να αναγνωρίσουμε ότι η Α’ Οικουμενική Σύνοδος, ένα τόσο γεγονός κρίσιμο στην εξέλιξη της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έγινε στη Νίκαια της Γαλλίας και όχι της Βιθυνίας (απέναντι από την Κωνσταντινούπολη), όπως εσφαλμένα πιστεύαμε. Η δημοσιογραφία έκανε το πρώτο, το δύσκολο βήμα. Να δούμε αν θα ακολουθήσουν και οι ιστορικοί…
INTERVISION
Πίστευα ο αφελής ότι πιο κάτω από τη Eurovision δεν υπάρχει. Ελεγα ότι αυτός είναι ο βυθός της ποπ βιομηχανίας, παρακάτω δεν έχει. Η ζωή όμως μου απέδειξε ότι είχε πιο κάτω, γιατί το περασμένο Σαββατοκύριακο έγινε η ρωσική εκδοχή της Eurovision για τους απόκληρους, τους τριτοκοσμικούς και τους αποδιοπομπαίους, την οποία ονομάζουν “Intervision”. Εκτός από Ρωσία, Κίνα, Βραζιλία, Ινδία, συμμετείχαν η Λευκορωσία, η Κούβα, το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, η Νότια Αφρική, τα Εμιράτα, η Βενεζουέλα, το Βιετνάμ (που κέρδισε και το πρώτο βραβείο), δηλαδή οι χώρες στις οποίες χτυπάει η καρδιά της ποπ. Εν αντιθέσει προς τη Eurovision, η Intervision έχει σκοπό να προωθήσει τις «παραδοσιακές οικογενειακές αξίες» – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Θα είχε ενδιαφέρον, πάντως, αν γνωρίζαμε από τις 23 συμμετοχές στον διαγωνισμό από αντίστοιχες χώρες πόσες ήταν με στίχους στα αγγλικά. Μετά μιλάμε όσο θέλετε για παραδοσιακές αξίες…
