Η Μαρία Καρυστιανού με μία μόνο ανάρτησή της στο Facebook κατάφερε σε λιγότερο από 48 ώρες να κινητοποιήσει και να βγάλει στον δρόμο δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε δεκάδες πόλεις το απόγευμα του Σαββάτου στις 6/9. Πρωτοφανές για τα ελληνικά δεδομένα. Δεν μπορώ να σκεφτώ ποιος άλλος πολίτης, χωρίς την επίσημη υποστήριξη κομματικών και άλλων μηχανισμών, θα μπορούσε να καταφέρει κάτι τέτοιο, για οποιονδήποτε λόγο.
Ο διαρκής πόνος της απώλειας του παιδιού και το τραύμα της μη δικαίωσης μέσω της Δικαιοσύνης, τόσο καιρό μετά τη σιδηροδρομική τραγωδία, δημιουργεί ακόμη συνθήκη συγκίνησης, αλλά
και πόλωσης. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται νέοι «σταυροφόροι» εχθροί όσων υπονομεύουν και απαξιώνουν τον αγώνα των γονέων που πήραν τα παιδιά τους καμένα και κομματιασμένα σε σακούλες.
Μπορεί αυτή τη φορά οι συγκεντρώσεις να μην είχαν το πλήθος, την ένταση και τον παλμό των προηγούμενων, ειδικά των τελευταίων που καταγράφονται ως ιστορικές, αλλά δεν μπορεί να αμελήσει κανείς το γεγονός ότι η κυρία Καρυστιανού πλέον λειτουργεί ως πολίτης-σύμβολο. Πίσω της συστοιχίζονται δυσαρεστημένοι από την κυβέρνηση και σε άλλα ζητήματα, δίνοντάς της – πέραν όλων των άλλων – και έναν ηγετικό/καθοδηγητικό ρόλο στη διεκδίκηση του δικαίου.
Η ΙΣΧΥΡΉ ΣΤΉΡΙΞΗ
Η υποστήριξη του αιτήματος και των θέσεών της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ήταν εντυπωσιακή. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό οι αναρτήσεις και οι κοινοποιήσεις της δήλωσής της που συνόδευε το κάλεσμα για κινητοποίηση ξεπέρασαν τις 150.000, με τις 25.000 από αυτές να γίνονται από το δικό της προφίλ μέσα σε λίγες ώρες. Καμία ανάρτηση πολιτικού προσώπου δεν έχει καν προσεγγίσει αυτά τα νούμερα. Αρα, πέρα από αυτούς που κατέβηκαν στις συγκεντρώσεις, υπάρχει ένα ισχυρό κοινωνικό ρεύμα υποστήριξης, αλληλεγγύης και, όπως φαίνεται, πολιτικής ταύτισης με τα λεγόμενα της προέδρου του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών.
Αν δεν ήταν εκείνη, πολλά πράγματα δεν θα ξέραμε σήμερα και δεν θα είχαν εκτεθεί ένας ολόκληρος κρατικός μηχανισμός και ο τρόπος που λειτούργησε. Η υπόθεση ενδεχομένως να είχε περιοριστεί σε ένα ετήσιο μνημόσυνο. Δεν θα μαζεύονταν ποτέ ενάμισι εκατομμύριο υπογραφές με αίτημα την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας. Οι ομιλίες που έκανε και συνεχίζει να κάνει ως προσκεκλημένη διαφόρων φορέων ανά την επικράτεια είναι πολλές και σε όλες γίνεται το αδιαχώρητο. Θα μπορούσε κανείς να τις παραλληλίσει με προεκλογικές περιοδείες πρωτοκλασάτων
κομματικών στελεχών. Η ίδια έχει αποκλείσει την εμπλοκή της στην πολιτική, αλλά το γεγονός ότι βλέπει πως η «ψήφος» που της δίνουν οι πολίτες παραμένει ισχυρή μπορεί να τη φέρει μπροστά σε νέες προκλήσεις και διλήμματα.
ΠΟΛΙΤΙΚΌ ΚΕΝΌ
Σήμερα, δεν είναι μόνο των συγγενών που έχασαν τα δικά τους πρόσωπα οι πληγές ανοιχτές, αλλά έχει δημιουργηθεί και ένα ακόμη κοινωνικό ανεπούλωτο τραύμα στο σώμα της συνείδησης των πολιτών για χειραγώγηση της Δικαιοσύνης και των μηχανισμών που οφείλουν να είναι στην υπηρεσία του πολίτη και όχι των πολιτικών. Και με πολιτικούς όρους αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα κενό που φαίνεται να μην είναι σε θέση να καλύψει κανένα από τα υπάρχοντα αντιπολιτευτικά κόμματα.
Η ανθρωπογεωγραφία όσων βρέθηκαν στις τελευταίες συγκεντρώσεις κάλυπτε ένα ευρύ φάσμα. Από οικογένειες με παιδιά, φοιτητές, πρόσωπα του αντιεμβολιαστικού κινήματος, ανένταχτους πολίτες που ήθελαν να δείξουν έμπρακτα την υποστήριξή τους στη Μαρία Καρυστιανού και τους άλλους γονείς… Χωρίς οργανωμένα κομματικά μπλοκ. Αυτή τη φορά ελάχιστα κομματικά στελέχη κοινοβουλευτικών κομμάτων έκαναν σχετικές αναρτήσεις. Μέσα στο πλήθος άκουγες συζητήσεις που παραπέμπουν στην εποχή των Αγανακτισμένων, συζητήσεις για τα σκάνδαλα της κυβέρνησης και για το αν πρέπει ή όχι η κυρία Καρυστιανού να κατέβει στην πολιτική.
Μία άλλη μητέρα θύματος, η Μαρία Ντόλκα, έκλεισε την ομιλία της φωνάζοντας τη φράση «Μητσοτάκη, οι μάνες θα σε τελειώσουμε» τη στιγμή ακριβώς που ο Πρωθυπουργός έκανε τις οικονομικές εξαγγελίες στη ΔΕΘ. Η κυρία Καρυστιανού έχει μετατοπίσει τις ομιλίες της πέρα από το προσωπικό της δράμα και την εκπροσώπηση των άλλων συγγενών των θυμάτων σε κοινωνικό αίτημα για δικαιοσύνη, γι’ αυτό αναφέρθηκε και στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και ξεχωριστά στην Ευρωπαία Εισαγγελέα, Λάουρα Κοβέσι.
