Μια χαρά τα είπε ο Ανδρουλάκης στο Ζάππειο. «Κύριοι της ΝΔ, οι μέρες της ασυδοσίας σας τελείωσαν» (ομιλία στην επέτειο του ΠΑΣΟΚ, 3/9).
Δεν διευκρινίστηκε ίσως ποια ασυδοσία εννοεί, αλλά κάθε ασυδοσία που τελειώνει είναι καλό πράγμα και φυσικά επικροτούμε.
Με προβλημάτισε λίγο περισσότερο η επαγγελία «μιας ηθικής και αξιακής επανάστασης».
Οχι επειδή τέτοιου τύπου επαναστάσεις δεν περιλαμβάνονται ιδιαίτερα στο οπλοστάσιο της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ιδίως μετά την αποτυχία του Σαβοναρόλα στη Φλωρεντία.
Ούτε επειδή θυμάμαι πως κάτι τέτοια έλεγε κι ο Καραμανλής για να ρίξει τον Σημίτη και μετά μας κόβανε τους μισθούς.
Αλλά κι επειδή το τελευταίο κόμμα «Πνεύμα και Ηθική» με πρόεδρο τον αείμνηστο Βασίλη Αυλωνίτη δεν είχε αίσια εξέλιξη στη χώρα μας («Η Ωραία των Αθηνών», 1954).
Αντί λοιπόν για κοτζάμ επανάσταση θα άκουγα με ευχαρίστηση ένα αξιόπιστο πρόγραμμα διακυβέρνησης το οποίο θα πάει ο κόσμος να υπερψηφίσει στις επόμενες εκλογές ώστε να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με την ασυδοσία της ΝΔ.
Ασε που έχω μια απορία. Γιατί χρειάζεται επανάσταση για να πάψουν να κλέβουν οι κτηνοτρόφοι τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ;
Αρκεί ένας Χρυσοχοΐδης, μερικοί εισαγγελείς και μια σοβαρή διοίκηση στον αρμόδιο οργανισμό.
Θέλω να ελπίζω ότι αυτά μπορεί να τα υποσχεθεί και το ΠΑΣΟΚ αλλά και οποιοδήποτε άλλο κόμμα ξέρει, θέλει και μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά.
Χρειάζεται όμως και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Να πιστέψει ο κόσμος ότι ξέρουν, ότι θέλουν κι ότι μπορούν. Δεν είναι απλή υπόθεση.
Η συνέχεια λοιπόν επί της οθόνης…
Σε τελευταία ανάλυση ο αείμνηστος πρόεδρος Βασίλης Αυλωνίτης έχει πεθάνει και ο Χρυσοχοΐδης είναι πλέον υπουργός του Μητσοτάκη.
Ενώ τον ίδιο τον Μητσοτάκη θα τον ακούσουμε αύριο και μεθαύριο στη ΔΕΘ.
Υποψιάζομαι, ότι αντί για ηθική και αξιακή επανάσταση θα επικεντρωθεί περισσότερο σε ανάπτυξη, φόρους και εισοδήματα. Αλλά φυσικά δεν θα προτρέξω πριν τον ακούσω.
Διότι και τον Τσίπρα που ακούμε όλο και περισσότερο τώρα που του λείπει η ενεργός πολιτική δεν έχουμε γίνει και πολύ σοφότεροι. Ξέρετε γιατί; Επειδή από όσα λέει δεν προκύπτει αν ξέρει, αν θέλει κι αν μπορεί.
Τα υπόλοιπα είναι φιλολογίες.
Διότι όπως έλεγε κι ο άλλος αείμνηστος πρόεδρος Τζον Κένεντι «ακούω πολύ θόρυβο στις σκάλες, αλλά δεν βλέπω κανέναν να μπαίνει στο δωμάτιο».
Ασε που για το πνεύμα και την ηθική δεν χρειάζεται να ανησυχούμε και πολύ. Μια χαρά κάνει τη δουλειά και ο Νατσιός!
