Το υπουργείο Εξωτερικών «παρακολουθεί στενά» τα γεγονότα στο Σινά, και τα μίντια δεν δείχνουν την παραμικρή όρεξη να ξετρυπώσουν πηγές που να ξέρουν τι λένε.
Οπως καταλαβαίνετε, το πράγμα βρίσκεται πλέον στη διακριτική μας ευχέρεια, να το κάνουμε γήπεδο. Το βίντεο που διέρρευσε, φωτισμένο από τα μέσα, σαν καραγκιόζ μπερντές, εξαγριώνει ακόμη πιο πολύ τη φαντασία μας. Ποιος ουρλιάζει, ποιος κοπανάει πόρτες νυχτιάτικα, ποιος βαράει, ποιος τις τρώει, ποιος είναι ο μπράβος και ποιος ο καλόγερος; Μια χούφτα άνθρωποι κι όμως τα κατάφεραν να ανεβάσουν χολυγουντιανή υπερπαραγωγή στο τσακ μπαμ, μεταξύ Απόδειπνου και Ορθρου.
Κάτι δεν με πείθει αλλά δεν ξέρω τι. Ξεφυλλίζω τις εικασίες, ότι η περιοχή έχει πάρει τεράστια τουριστική αξία κι ότι τάχαμου ο καβγάς είναι υποκινούμενος και γίνεται μόνον και μόνον για τα resort, κάτι σαν οικοπεδοφάγοι της αλβανικής ριβιέρας δηλαδή, αλλά με καμήλες. Ούτε όμως και το καταστατικό ρεκτιφιέ της Μονής με πείθει. Στη θέση τους θα συγκαλούσα Γενική Συνέλευση της πολυκατοικίας ν’ αλλάξουμε τις λάμπες της εισόδου κι όχι τώρα αγνώστους με ραβδιά συν μια δράκα βαριεστημένους αιγύπτιους αστυνομικούς να στεγανοποιούν τη φάση.
Συγκεντρώσου, μου φωνάζει από την αντίπερα όχθη ο Λώρενς της Αραβίας, αλλά εγώ είναι να μην πάρω φόρα.Τι μεσολάβησε από το 2013, τότε που ο Σίσι έβαλε τους Αδελφούς μουσουλμάνους στη λίστα με τις τρομοκρατικές οργανώσεις και τους φυλάκωνε αβέρτα; Πότε προλάβανε και φιλιώσανε χωρίς η διεθνής κοινότητα να ενδιαφερθεί, έστω εγκυκλοπαιδικά; Και η πρόσφατη ελληνοαιγυπτιακή συμμαχία; Πού χτύπησε και βρήκε σασί;
Κακά τα ψέματα. Η Αίγυπτος είναι εδώ και χρόνια ο καλύτερος πελάτης της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας. Κι αν η κολεγιά δεν έχει κεριά και λιβάνια, έχει και παραέχει γεωπολιτικό ενδιαφέρον μεγατόνων, με τα νέας κοπής μαχητικά αεροπλάνα στα βάθη της Ανατολίας να ετοιμάζονται για την Αίγυπτο όσην ώρα ψήνεται το σύμφωνο συμπαραγωγής ντρόουνς, με νωπές πάνω του τις υπογραφές του Σίσι και του Ερντογάν. Ξέρω. Με έχετε συνδέσει με Κάιρο. Στη θέση σας κι εγώ το ίδιο θα έκανα.
