Το ρεύμα της εποχής συνενώνει τις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις, με τη μόδα και τις διασημότητες. Ακόμη περισσότερο, οι εικόνες που αναδύθηκαν από το βασιλικό θεωρείο στις εγκαταστάσεις του All England Lawn Tennis and Croquet Club του Γουίμπλεντον εκδηλώνουν την αγάπη των μελών της βασιλικής οικογένειας του Ηνωμένου Βασιλείου για το συγκεκριμένο τουρνουά τένις. Η φετινή διοργάνωση που χρονικά συνέπεσε με την εβδομάδα υψηλής ραπτικής στο Παρίσι προκάλεσε έναν άτυπο αγώνα ανάμεσα στα υψηλά γαλλικά σαλόνια και τα χλοερά αγγλικά τερέν. Με τις συναστρίες του κινηματογράφου και της μουσικής να μοχθούν για να προλάβουν να φανούν θαυμαστές όλων των θεαμάτων: της βελόνας και της ρακέτας. «To Γουίμπλεντον είναι μία από αυτές τις εκδηλώσεις στις οποίες αν σε δουν, αποκτάς ένα ιδιαίτερο κύρος στον κόσμο των διασημοτήτων. Δείχνει ότι κινείσαι σε συγκεκριμένους κύκλους», θα τονίσει στον απολογισμό του για τη φετινή διοργάνωση το ιστορικό λονδρέζικο Town and Country που από τον 18ο αιώνα ασχολείται με τον έλεγχο της δημόσιας εικόνας της ανώτερης τάξης.
Για τους σύγχρονους θιασώτες της αντισφαίρισης, το άθλημα είναι η ελάχιστη μαρτυρία ευγένειας και τήρησης κανόνων ευπρέπειας που επιβιώνουν σήμερα. Σε αντίθεση με τις συστάσεις του γαλλικού Ρολάν Γκαρός για ένα απροσδιόριστο «βραδινό casual wear», το Γουίμπλεντον θέτει εννέα αυστηρούς κανόνες για τα ρούχα και τον εξοπλισμό των παικτών. Από αυτόν τον κατάλογο υποχρεώσεων και απαγορεύσεων ακόμη και οι θεατές τηρούν τον πρώτο: το λευκό χρώμα – και όχι αποχρώσεις του κρεμ ή του σπασμένου λευκού – δίνει πρόσβαση στις αθλητικές εγκαταστάσεις και στην κοινωνική αποδοχή. Η ρήτρα της λευκής σαν χιόνι ενδυμασίας προκύπτει από τη βικτωριανή εποχή, όταν ξεκίνησαν οι πρώτοι αγώνες του Γουίμπλεντον, το 1877. Εκείνη την εποχή, ήταν απρέπεια η οποιαδήποτε ένδειξη ιδρώτα πάνω στα ρούχα και επειδή οι λεκέδες αυτοί δεν φαίνονταν στα λευκά, καθιερώθηκε ο σχετικός κανόνας ανεβάζοντας το Γουίμπλεντον σε μια πιο αριστοκρατική βαθμίδα μεταξύ των αθλητικών διοργανώσεων.
Ωστόσο με την πάροδο των ετών εμφανίστηκαν μερικοί αμφισβητίες. Οπως ο Αντρέ Αγκάσι ο οποίος αρνιόταν να συμμετέχει στο Γουίμπλεντον επειδή δεν συμφωνούσε με τον ενδυματολογικό κανονισμό που επέτρεπε μόνο μία λεπτή ταινία άλλου χρώματος, πλάτους μόλις ένα εκατοστό γύρω από τον λαιμό και τα μανίκια της μπλούζας των παικτών. Βέβαια το 1992 υποχώρησε, παραμέρισε τις αντιρρήσεις του και κέρδισε στον τελικό των ανδρών.
Λευκή η ενδυμασία και της Κάθριν πριγκίπισσας της Ουαλίας στον τελικό των γυναικών. Η επίσημη προστάτιδα του All England Lawn Tennis & Croquet Club του Γουίμπλεντον, η οποία διαδέχτηκε τη βασίλισσα Ελισάβετ Β’ σε αυτό το αξίωμα από το 2016 είναι δηλωμένη οπαδός του αθλήματος, στο οποίο επιδίδεται από τα νιάτα της. Το τένις, αυτό το «αναπόσπαστο κεφάλαιο του αγγλικού καλοκαιριού που επιδρά και εμπνέει τους νεότερους» όπως είχε δηλώσει η ίδια στο BBC θεώρησε ότι είναι κατάλληλη περίσταση για την επανεμφάνισή της στη δημόσια σφαίρα. Κι επειδή τα ρούχα της είναι ένα διακριτικό φορτίο οπτικών μηνυμάτων, οι επιλογές της όχι μόνο αναφέρονται στην κληρονομιά του ύφους της πριγκίπισσας Νταϊάνα και της βασίλισσας Ελισάβετ, αλλά αποτελούν εργαλείο για τη σύνδεσή της με το κοινό. Το ντύσιμο της Κάθριν είναι μία έκφραση του ρόλου της ως σύμβολο της χώρας της και μίας λεπτής γραμμής μεταξύ διατήρησης της παράδοσης και του εκσυγχρονισμού.
