Η Generation Z περιλαμβάνει τους ανθρώπους που γεννήθηκαν ανάμεσα στο 1997 και στο 2012. Και είναι η γενιά για την οποία ακούς ότι είναι «κακομαθημένη». Οι γονείς τους γκρινιάζουν, λένε ότι δεν μπορούν να συνεννοηθούν εύκολα μαζί τους. Οι εργοδότες τους ισχυρίζονται ότι δεν αντέχουν στα δύσκολα και στην πίεση, είναι μια φυγόπονη γενιά. Και οι ειδικοί της ψυχικής υγείας τούς λατρεύουν καθώς γεμίζουν την καρτέλα των ραντεβού. Είναι μια γενιά φορτωμένη με στερεότυπα που, όπως συμβαίνει πάντα, καλλιεργήσαμε εμείς οι μεγαλύτεροι. Αλλωστε το κάνουν όλες οι γενιές προς τις επόμενες. Εγώ, που ανήκω στη Γενιά Χ (1965-1980), άκουγα από τους μεγαλύτερους για την πείνα της Κατοχής και τον καημό της μετανάστευσης. Και όφειλα να ευχαριστώ τον Θεό, φιλώντας το ψωμί που έβαζα στο στόμα, γιατί, μέχρι χθες, η παρουσία του στο τραπέζι δεν ήταν αυτονόητη. Σήμερα έτσι και πάρω κανέναν πιτσιρικά από κοντά, το πιθανότερο είναι να τον κατηγορήσω για οκνηρία και να ελέγξω την υπερβολική ευαισθησία του. Τους βρίσκω τόσο «μαλακούς» που συχνά με εκνευρίζουν. Δεν φταίνε αυτοί. Είμαι εγώ που συνεχώς σκοντάφτω και πέφτω μέσα στο χάσμα των γενεών. Ναι, η Γενιά Ζ είναι κακομαθημένη. Αλλά αυτό δεν είναι κακό – κάθε άλλο. Είναι σημάδι προόδου. Πρόκειται για μια ηλικιακή ομάδα που μεγάλωσε περισσότερο «προστατευμένη» από κάθε άλλη γενιά στο παρελθόν. Είναι παιδιά με τους πιο μορφωμένους γονείς που γνώρισε η ανθρωπότητα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή