Μπορεί ο υποψήφιος της Ακροδεξιάς να ηττήθηκε στη Ρουμανία στην επαναληπτική αναμέτρηση της περασμένης Κυριακής, μπορεί το Chega να μην πέτυχε τη μεγάλη ανατροπή στην Πορτογαλία (παρά τη σημαντική του ενίσχυση) και οι ευρωπαϊστές να διατηρούν ακέραιες τις ελπίδες τους ότι τελικώς θα επικρατήσουν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Πολωνία, τίποτα όμως από αυτά δεν αλλάζει την ουσία. Κι αυτό διότι το πολιτικό τοπίο στην Ευρώπη έχει ήδη μεταμορφωθεί, με την Ακροδεξιά, στις διάφορες εκδοχές της, να αποτελεί πλέον μια «κανονικότητα» – πότε ως κυβέρνηση, πότε ως κυβερνητικός εταίρος και πάντα σχεδόν ως η πρώτη ή δεύτερη δύναμη. Σίγουρα, δε, έχει κατοχυρωθεί ως εκείνο το ρεύμα που έχει «μπολιάσει» την κυρίαρχη πολιτική στους περισσότερους από τους «27» της ΕΕ.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
