Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης το 1990, ο κόσμος άρχισε να συγκλίνει προς ένα κοινό σύστημα αξιών, που είχαν ως θεμέλια: την ιερότητα της ειρήνης, το απαραβίαστο των συνόρων στη βάση των κανόνων του διεθνούς δικαίου, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου, την εμπιστοσύνη στην επιστημονική γνώση και το ελεύθερο παγκοσμιοποιημένο εμπόριο, βάσει κοινών διεθνών κανόνων. Η Ευρώπη, o βασικός θύτης αλλά και θύμα του πολέμου και του σιδηρού παραπετάσματος που ακολούθησε σε μεγάλο μέρος της, υπερασπίστηκε έκτοτε ομόθυμα τις αξίες αυτές, που αποτέλεσαν τελικά τα θεμέλια του οικοδομήματος της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η ίδια η διαδικασία διεύρυνσής της, αλλά και όλες οι διεθνείς της σχέσεις στηρίχθηκαν μέχρι πρότινος στις αξίες αυτές. Ολο και μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, η Ευρώπη προπαντός – κι εντός αυτής κι εμείς έζησαν χάρη σ’ αυτές τις αξίες μια πρωτοφανή περίοδο ευημερίας, ασφάλειας και ειρήνης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ