Ακόμη και γι’ αυτούς που περίμεναν επί μέρες το «χαμένο» ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ για τον Διονύση Σαββόπουλο από το 1975, η χθεσινοβραδινή προβολή στο Μουσείο Μπενάκη μάλλον έμοιαζε με πρωτόγνωρη συγκίνηση. Ηταν η τέχνη του τραγουδοποιού στο ξεκίνημά του, φιλτραρισμένη από το βλέμμα ενός κινηματογραφιστή με αισθητική – του Λάκη Παπαστάθη, ο οποίος χρησιμοποιούσε, για παράδειγμα, πίνακες του Ν. Γ. Πεντζίκη ως οπτική επένδυση των τραγουδιών. Ηταν η ευτυχής συνάντηση δύο μοντέρνων που έψαχναν παντού την άνοιξη στην τέχνη τους, όπως είπε στο τέλος της βραδιάς ο Διονύσης Σαββόπουλος.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ