Η διαδικασία ανάδειξης για κάθε νέο Πάπα μετά την αποδημία του προηγούμενου αρχηγού της Καθολικής Εκκλησίας είναι πασίγνωστη για την αγωνιώδη φύση, το συχνά μακρό διάστημα που απαιτεί, το πλανητικής κλίμακας παρασκήνιό της, που όμως δεν περνά ποτέ τις πύλες του «Κράτους του Θεού», αλλά και για την ευρηματικότητά της, εντυπωσιακή ακόμα και σήμερα: ουδείς επικοινωνεί με τους εκλέκτορες, που παραμένουν κλειδαμπαρωμένοι στην Καπέλα Σιστίνα μέχρι τέλους: τα νέα έρχονται με τον λευκό καπνό από την καμινάδα – που έως τότε, σε κάθε άκαρπη ψηφοφορία, εμφανίζεται μαύρος. Και οι πιστοί ξεροσταλιάζουν στην υπέροχη πάντοτε Πλατεία του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη που διαμορφώθηκε, μεταξύ άλλων, και με καίρια συμβολή του Μπερνίνι και με εντολή να χωράει όσο περισσότερους πιστούς γίνεται για την παπική ευλογία – αλλά πάντως ξεροσταλιάζουν. Οσο χρειαστεί, ό,τι καιρό κι αν έχει. Μαζί και όσες κάμερες μπορεί να φανταστεί κανείς απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή