Το προσπάθησε παλιότερα ο Μπόρις Τζόνσον, αλλά δεν του βγήκε: το «όραμα» του λαοπλάνου πολιτικού να ηγηθεί της «Παγκόσμιας Βρετανίας» στη μετά Brexit εποχή αποδείχθηκε χίμαιρα. Τώρα, το επιχειρεί – υπό διαφορετικές συνθήκες και με άλλη στόχευση – ο Κιρ Στάρμερ. Θα τα καταφέρει; Εκμεταλλευόμενος την εκρηκτική διεθνή συγκυρία, ο βρετανός πρωθυπουργός (που στο εσωτερικό χαρακτηρίζεται «χλιαρός» και «λίγος») επιχειρεί να αναδειχθεί σε ηγετική φυσιογνωμία παγκοσμίου βεληνεκούς, προωθώντας μία δυναμική, πολυεπίπεδη ατζέντα εξωτερικής πολιτικής που εδράζεται σε τρεις πυλώνες: την ενίσχυση των σχέσεων της χώρας του με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη στήριξη της Ουκρανίας στον πόλεμο με τη Ρωσία και την αναβάθμιση της συνεργασίας της Βρετανίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση. «Η διαδοχή των πρόσφατων γεγονότων έχει φέρει πρόσκαιρα τον Στάρμερ σε πολύ πιο πλεονεκτική θέση από ό,τι και ο ίδιος θα φανταζόταν: εμφανίζεται ταυτόχρονα ως προνομιακός συνομιλητής του Τραμπ, κύριος μεσάζων μεταξύ ΗΠΑ και Ζελένσκι, και γεφυροποιός μεταξύ Ευρώπης και Ουάσιγκτον. Ομως οι καταστάσεις αλλάζουν μέρα με τη μέρα και αυτό που σήμερα δείχνει η συγκυρία δύσκολα μπορεί να διαρκέσει», επισημαίνει στα «ΝΕΑ» ο Αγγελος Χρυσόγελος, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων στο London Metropolitan University.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
