H «ιδιότυπη» άποψη του προέδρου Τραμπ για τη δημοκρατία, τους νόμους, τους θεσμούς και το διεθνές δίκαιο είναι γνωστή. Και εξηγεί τόσο την υποστήριξή του προς τους εισβολείς του Καπιτωλίου, τον Ιανουάριο του 2021, όσο και τη συμπάθεια, αν όχι θαυμασμό, που τρέφει για τους ηγέτες που διοικούν με αυταρχικό τρόπο. Γνωστή επίσης είναι και η προτίμησή του να προσεγγίζει όλες τις κρίσεις από οικονομική σκοπιά. Εχει το Ισραήλ πρόβλημα με την ασφάλειά του; Θα αδειάσει η Γάζα από τους Παλαιστινίους και θα μετατραπεί στη «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής»!
Αμεση προτεραιότητα του Τραμπ στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής είναι ασφαλώς ο πόλεμος στην Ουκρανία, τον οποίο είχε υποσχεθεί ότι θα τερμάτιζε «σε μία μέρα». Βασικός του αντίπαλος είναι η Κίνα, στην οποία δεν θα διστάσει να «παραδώσει» την Ταϊβάν προκειμένου να αποκομίσει οικονομικά οφέλη. Το ερώτημα είναι τι θα συμβεί όταν αποφασίσει να ασχοληθεί με το Αιγαίο, την Τουρκία και την Κύπρο. Στη διάρκεια της πρώτης του θητείας, τον Οκτώβριο του 2019, είχε απειλήσει να καταστρέψει την οικονομία της Τουρκίας αν η τελευταία προσπαθούσε να «επωφεληθεί» από την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από τη βορειοανατολική Συρία. Τον περασμένο Δεκέμβριο όμως χαρακτήρισε τον Ερντογάν «πολύ έξυπνο» και δήλωσε ότι έχει εξαιρετική σχέση μαζί του. Δεν αποκλείεται λοιπόν να αναλάβει, με τη συναίνεση του τούρκου προέδρου, πρωτοβουλίες για το Κυπριακό ή τις ελληνοτουρκικές διαφορές που είναι αντίθετες προς το διεθνές δίκαιο και εξυπηρετούν τα αμερικανικά οικονομικά συμφέροντα.
Η Ελλάδα πρέπει να είναι έτοιμη γι’ αυτό το ενδεχόμενο. Ηδη την ερχόμενη εβδομάδα ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης θα έχει μια πρώτη διερευνητική συνάντηση με τον αμερικανό ομόλογό του στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Και θα έχει την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει ότι η Ελλάδα κάνει διάλογο, επιδιώκει λύσεις στις διαφορές της με την Τουρκία, δεν είναι όμως διατεθειμένη να προβεί σε καμία υποχώρηση σε ζητήματα κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Το ίδιο θα καταστήσει σαφές και ο πρόεδρος Μακρόν στη μεθαυριανή συνάντησή του με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο: η συνεργασία της Ευρώπης με τη νέα αμερικανική ηγεσία είναι απαραίτητη, στη βάση όμως αρχών.
