Η φιλελεύθερη οικονομική θεωρία λέει ότι η αύξηση δασμών και η ανόρθωση εμποδίων στο εμπόριο επιδρούν αρνητικά στη συνολική κοινωνική ευημερία και αποτελούν εφαλτήριο οικονομικών αναταραχών που αποσταθεροποιούν περαιτέρω την οικονομία. Σίγουρα, βραχυπρόθεσμα οφέλη μπορεί να υπάρξουν, ειδικά για τη χώρα που εκκινεί τη διαδικασία και ιδίως σε περίπτωση αιφνίδιας ανόρθωσης ενός τέτοιου προστατευτικού τείχους, αλλά η προσμονή ότι τα οφέλη αυτά θα έχουν μια μακροπρόθεσμη προοπτική στηρίζεται στην υπόθεση εργασίας ότι οι εμπορικοί εταίροι δεν θα αντιδράσουν υιοθετώντας αντίστοιχες πρακτικές. Από την άλλη μεριά, βέβαια, οι θιασώτες τέτοιων επιλογών (νεο)προστατευτισμού υπερθεματίζουν της επιβολής δασμών, εστιάζοντας στα δυνητικά οφέλη για τους «χαμένους» της παγκοσμιοποίησης και τις αρνητικές επιπτώσεις του οικονομικού φιλελευθερισμού στη μερική ευημερία μεμονωμένων κοινωνικών ομάδων και κρατών. Απορρίπτουν την ολιστική θεώρηση της ευημερίας σε παγκόσμιο επίπεδο, κυρίως διότι τους φέρνει σε σύγκρουση με ένα μέρος από το πολιτικό τους ακροατήριο.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
