Η λειτουργία του πρωθυπουργοκεντρικού μας συστήματος έχει αρχίζει πλέον να δείχνει καθαρά τις αδυναμίες του. Εχω και παλιά αναφερθεί εκτενώς στο γεγονός ότι η συνεχής αναφορά στον ρόλο του αρχηγού της κυβέρνησης και η εμμονή στην κεντρική, σχεδόν ασφυκτικά καθοδηγητική, παρουσία του υπήρχε κίνδυνος σε περίπτωση κάποιου λάθους να είναι αποκλεισμένη κάθε οδός διαφυγής. Η ανάληψη κάθε ευθύνης από τον αρχηγό της κυβέρνησης συμβάλλει σημαντικά στην προβολή του, όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, και εμπεδώνουν ένα κλίμα πειθαρχίας στην κυβερνητική πλειοψηφία. Οταν όμως εμφανίζονται προβλήματα, χρεώνονται άμεσα στον κεντρικό κυβερνητικό κύκλο και διευκολύνουν κάθε αντίπαλο να συγκεντρώνει τα πυρά του στον ηγετικό πυρήνα της πλειοψηφίας. Οι προσωπικότητες των μελών της κυβέρνησης χλωμιάζουν, χάνουν την όποια πολιτική οντότητά τους και ουσιαστικά περιθωριοποιούνται.


Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ