Την αγάπη του για τις ταινίες του ιταλικού νεορεαλισμού εκφράζει – εκτός άλλων ταινιών – ο Πάπας Φραγκίσκος της Ρώμης, κατά κόσμον Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, στο τμήμα που αφορά τη σχέση του με την 7η Τέχνη στην αυτοβιογραφία του, «Hope: The Autobiography». Ταινίες κορυφαίων σκηνοθετών, όπως του Βιτόριο Ντε Σίκα και του Ρομπέρτο Ροσελίνι, ανήκουν στις αγαπημένες του, ενώ ο Πάπας αναφέρεται ακόμα και στη χρησιμότητα / εφαρμογή τους στις μέρες μας. Παράδειγμα, η ταινία «Κατηγορώ τους γονείς μου» (I bambini ci guardano, 1943) του Ντε Σίκα, στην οποία ένα τετράχρονο αγόρι γίνεται αντικείμενο συναισθηματικής ανοησίας από τους ιδιότροπους γονείς και τους αμελείς συγγενείς του. «Ακόμη και σήμερα, θα έπρεπε να δουν αυτή την ταινία τα ζευγάρια που προετοιμάζονται για γάμο» γράφει ο Πάπας, ο οποίος συγχρόνως δηλώνει τον θαυμασμό του απέναντι σε πρόσωπα του κινηματογράφου όπως η ηθοποιός Αννα Μανιάνι, η οποία ηθελημένα ή μη σχολίασε το φαινόμενο της ματαιότητας γύρω από την εξωτερική εμφάνιση των σταρ λέγοντας κάποτε σε έναν μακιγιέρ: «Αφησε όλες τις ρυτίδες μου να φαίνονται, μην πάρεις ούτε μία από αυτές! Μου πήρε μια ζωή για να τις αποκτήσω».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
