Το Σύνταγμά μας αφιερώνει ένα εκτενές κεφάλαιο στη δικαστική εξουσία με ευρύτατες εγγυήσεις για την άσκησή της και τη λεπτομερή εδραίωση της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των δικαστικών λειτουργών, με την κατάταξη των δικαστηρίων στους δύο βασικούς δικαιοδοτικούς κλάδους (πολιτικά/ποινικά και διοικητικά δικαστήρια) και την κατοχύρωση των αρμοδιοτήτων τους, με την ευρεία αναγνώριση σε όλα ανεξαιρέτως τα δικαστήρια υποχρέωσης ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων, καθώς και με την καθιέρωση του δικαιώματος της επώνυμης μειοψηφίας στις δικαστικές αποφάσεις. Πρόκειται για σημαντικές διατάξεις που περιχαρακώνουν τη δικαστική εξουσία και την προστατεύουν θεσμικά από έξωθεν και άνωθεν παρεμβάσεις. Δεν χωρεί αμφιβολία ότι το ελληνικό Σύνταγμα χειρίζεται τους δικαστές και τα δικαστήρια με την προσήκουσα προσοχή, οπότε γεννάται το ερώτημα αν (και εφόσον ναι σε ποιον βαθμό) χρήζουν αναθεώρησης οι ήδη αναλυτικές διατάξεις του σχετικού κεφαλαίου.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
