Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και η μετάβαση στην «πράσινη οικονομία» ποτέ δεν αποτέλεσαν μια απλή υπόθεση για την ΕΕ και την Κομισιόν. Συνήθως όμως οι αντιπαραθέσεις αφορούσαν το περιεχόμενο των πολιτικών που θα ακολουθούνταν και όχι τα πρόσωπα – κάτι που σε μεγάλο βαθμό οφειλόταν στην παρουσία του μέχρι πρόσφατα αντιπροέδρου της Επιτροπής, Φρανς Τίμερμανς. Ωστόσο, η απόφασή του να αποχωρήσει προκειμένου να διεκδικήσει την πρωθυπουργία της Ολλανδίας στις επικείμενες πρόωρες εκλογές έχει προκαλέσει έντονες αναταράξεις, για τις οποίες ευθύνεται, σε μεγάλο βαθμό, η επιλογή του υπηρεσιακού πρωθυπουργού της χώρας, Μαρκ Ρούτε, να ορίσει ως αντικαταστάτη του ένα πρόσωπο που κάθε άλλο παρά ευπρόσδεκτο είναι για αρκετούς στις Βρυξέλλες.
Δυσάρεστες μνήμες
Ο 47χρονος Βόπκε Χούκστρα άλλωστε – τον οποίο η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έκανε κατ’ αρχάς δεκτό και προτίθεται να του αναθέσει το χαρτοφυλάκιο που αφορά την κλιματική αλλαγή – ξυπνά σε πολλούς δυσάρεστες, ως και οδυνηρές μνήμες. Εχοντας διατελέσει υπουργός Οικονομικών για μία πενταετία (2017-2022), αφού διαδέχθηκε στη συγκεκριμένη θέση τον πρόεδρο του Eurogroup, Γερούν Ντεϊσελμπλούμ, έφτιαξε γρήγορα τη φήμη του σκληρού και άτεγκτου νεοφιλελεύθερου, ο οποίος δεν δείχνει κατανόηση και διάθεση υποχώρησης απέναντι στα αιτήματα των πιο αδύναμων κρατών-μελών της ΕΕ και της ευρωζώνης. Ανάμεσα, μάλιστα, σε όλες τις ενέργειές του για τις οποίες έγινε γνωστός ήταν και η φανατική υποστήριξη της επιβολής κυρώσεων κατά της Ιταλίας, για παραβίαση των κανόνων για το χρέος και το έλλειμμα.
Η εμπειρία
Την ίδια στιγμή δεν είναι λίγοι και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο Χούκστρα δεν διαθέτει την κατάλληλη εμπειρία και τις δεξιότητες που απαιτούνται για να ηγηθεί της Ευρώπης σε αυτόν τον εξαιρετικά κρίσιμο τομέα. Υπενθυμίζουν, μάλιστα, με νόημα ότι προτού γίνει υπουργός Οικονομικών είχε διατελέσει στέλεχος τόσο της πετρελαϊκής Shell όσο και της εταιρείας συμβούλων McKinsey. Ολα δείχνουν λοιπόν ότι η διαδικασία που θα μεσολαβήσει για την αποδοχή ή μη του Χούκστρα στη συγκεκριμένη θέση θα συνοδευτεί από εντάσεις και, πιθανώς, απρόοπτα. Ακόμα και στην περίπτωση που λάβει το πράσινο φως, πάντως, αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η συνύπαρξή του και η συνεργασία του με τον νέο αντιπρόεδρο της Κομισιόν και επίσης προερχόμενο από τη Σοσιαλδημοκρατία, Μάρος Σέφκοβιτς, ο οποίος ανέλαβε να αντικαταστήσει τον Τίμερμανς και θα είναι ο άμεσος προϊστάμενος του ολλανδού πολιτικού.
