Το 2016, μετά το αποτυχημένο (και αμφιλεγόμενο) πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου στην Τουρκία, ο Βλαντίμιρ Πούτιν ήταν ο πρώτος που επικοινώνησε με τον Ταγίπ Ερντογάν και του εξέφρασε τη στήριξή του. Σύμφωνα με μια εκδοχή, μάλιστα, ήταν οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες που ειδοποίησαν εγκαίρως τον Ερντογάν και του έδωσαν τον αναγκαίο χρόνο για να προετοιμαστεί και να πατάξει την απόπειρα σε βάρος του, με τους δύο ηγέτες να συσφίγγουν διαρκώς τις σχέσεις τους στη συνέχεια.
Αυτή τη φορά, το πρωί του περασμένου Σαββάτου και ενώ οι δυνάμεις της Wagner συνέχιζαν την «πορεία της δικαιοσύνης» προς τη Μόσχα και όλα τα σενάρια παρέμεναν ακόμη ανοιχτά, ο πρόεδρος της Τουρκίας ήταν αυτός ο οποίος τηλεφώνησε από τους πρώτους στον ρώσο ομόλογό του προκειμένου να του δηλώσει τη συμπαράστασή του. Καθώς δε η κατάσταση μοιάζει να έχει ξεκαθαρίσει, έστω και προσωρινά, ενώ ο Γεβγκένι Πριγκόζιν βρίσκεται εξόριστος στη Λευκορωσία, αρκετοί σπεύδουν να θέσουν το εξής ερώτημα: Θα επιχειρήσει, άραγε, ο Πούτιν να εκμεταλλευτεί όσα συνέβησαν προκειμένου να εξαπολύσει ένα πογκρόμ κατά των εσωτερικών του αντιπάλων, αλλά και να σκληρύνει τη στάση του έναντι των γειτόνων του, όπως έκανε ο Ερντογάν μετά το 2016; Είναι κάτι που κάθε άλλο παρά αποκλείεται, ειδικά καθώς ο Πούτιν είδε για πρώτη φορά να αμφισβητείται τόσο ανοιχτά και άμεσα η εξουσία του. Το σενάριο αυτό δε ενισχύεται και από τις φήμες περί «εξαφάνισης» πολλών διαπρεπών και κορυφαίων στελεχών του στρατεύματος (υπενθυμίζεται ότι και ο Ερντογάν εκεί έκανε τις πιο μεγάλες και ευρείες εκκαθαρίσεις) που κυκλοφορούν μετά τις δραματικές ώρες που βίωσε η Μόσχα το περασμένο Σαββατοκύριακο. Το σίγουρο, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι στη ρωσική πρωτεύουσα κυριαρχεί η αβεβαιότητα και ο φόβος των αντιποίνων – είτε από τον Πούτιν είτε από τους αντιπάλους του, εάν τελικώς αυτοί επικρατήσουν. Ισως γι’ αυτό αρκετοί εκ των διαπρεπών ολιγαρχών, αλλά και όσων είχαν την οικονομική δυνατότητα, φέρονται να αναζήτησαν εσπευσμένα οδό διαφυγής από τη Ρωσία προς άλλες χώρες…
