Η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας αύξησε τα επιτόκια από 8,5% σε 15%. Η κίνηση είναι μια στροφή προς τη λεγόμενη οικονομική ορθοδοξία, μια κι εγκαταλείπονται οι νομισματικές πολιτικές που ακολουθούσε εδώ και δύο χρόνια ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν – οι οποίες είχαν κομψά χαρακτηριστεί αντισυμβατικές. Το αποτέλεσμα ήταν φυσικά μια βουτιά της τουρκικής λίρας, αλλά και μια ακόμη επιβεβαίωση του πόσο ευάλωτη είναι η οικονομία της γειτονικής χώρας.

Ο πληθωρισμός παραμένει επισήμως στο 40%, ενώ τα ανεπίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για πολύ υψηλότερο ποσοστό. Η οικονομική κατάσταση της Τουρκίας είναι ένας παράγοντας τον οποίο οφείλει να λαμβάνει υπόψη της η Αθήνα όταν χαράσσει τη στρατηγική της στα ελληνοτουρκικά.

Κανένα κράτος δεν είναι στην πραγματικότητα ισχυρό αν δεν έχει ισχυρή οικονομία. Αυτό είναι ένα μάθημα που η Ελλάδα το έμαθε με τον δύσκολο τρόπο στα χρόνια των Μνημονίων. Ωστόσο, τώρα μπορεί να της φανεί χρήσιμο στον σχεδιασμό των επόμενων διπλωματικών της κινήσεων απέναντι στην Αγκυρα.

Παρά τις κορόνες του προσφάτως αναβαπτισθέντος σουλτάνου, τα εσωτερικά προβλήματα που εκείνος αντιμετωπίζει εξαιτίας της ακρίβειας παραμένουν. Η αύξηση των επιτοκίων δεν ήταν τόσο θεαματική ώστε να δείξει έναν τούρκο ηγέτη αποφασισμένο να επιστρέψει επιτέλους σε μια κανονικότητα. Παρ’ όλ’ αυτά, σηματοδοτεί μια αλλαγή πλεύσης εκ μέρους του. Μια αλλαγή την οποία η ελληνική πλευρά πρέπει να εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο δυνατό για τα εθνικά συμφέροντα τρόπο.