Με ψέματα, υπερβολές, πανικούς και «κωλοτούμπες» δεν γίνεται σοβαρή συζήτηση και μάλιστα προεκλογική. Δεν είναι σωστό να μπερδεύουμε τον πολίτη/ψηφοφόρο. Λαϊκισμοί αυτού του είδους είδαμε πολλούς, κυρίως μεταξύ καλοκαιριού 2014 και φθινοπώρου 2015. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζουμε. Οταν όλα τα άλλα κράτη ευρωζώνης βγήκαν από την κρίση – με τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής  Τράπεζας – εμείς βρεθήκαμε στο κανναβάτσο. Κυρίως επειδή διαλύσαμε το (ήδη πληγωμένο) τραπεζικό σύστημα μέσα σε ένα τρίμηνο. Κράτος και τράπεζες πτώχευσαν και κανείς δεν μας δάνειζε, άρα θα έπρεπε να κόψουμε τα πάντα για τουλάχιστον 18-24 μήνες ωσότου επανέλθουμε, στοιχειωδώς. Εκείνες τις αμαρτίες πληρώσαμε με το τρίτο Μνημόνιο και, σε κάποιο βαθμό, πληρώνουμε ακόμη. Οπως στην περίπτωση των κόκκινων δανείων, για τα οποία, σπεύδω να υπογραμμίσω, δεν έχουμε εξαντλήσει όλες τις δίκαιες λύσεις που αρμόζουν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ