Πολλαπλή κρίση

Το ζήτημα των υποκλοπών εξελίσσεται σε σημαντική θεσμική κρίση. Δεν αναφέρομαι τόσο στα αναπάντητα και χωρίς πλήρη ανάληψη ευθύνης ερωτήματα που αφορούν τα ίδια τα περιστατικά που αποκαλύφθηκαν και που παραπέμπουν σε μια ανησυχητική κατάχρηση της δυνατότητας άρσης του απορρήτου με επίκληση λόγων «εθνικής ασφάλειας» αλλά στην πράξη για λόγους πολιτικού χειρισμού. Κυρίως αναφέρομαι στην ευθεία ρήξη ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αρμόδια για την προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών Ανεξάρτητη Αρχή. Γιατί η ίδια η έννοια της ανεξαρτησίας τέτοιων αρχών εμπεριέχει καταστατικά όχι απλώς τη δυνατότητα αλλά και την αναγκαιότητα να συγκρούονται με την εκάστοτε κυβέρνηση, όταν απειλούνται θεμελιώδη δικαιώματα και τελικά η ίδια η νομιμότητα. Δηλαδή η όχληση ή αίσθηση πολιτικού κόστους της όποιας κυβέρνησης από κινήσεις ή παρεμβάσεις μιας Ανεξάρτητης Αρχής δεν αποτελεί ένδειξη «ακτιβισμού», αλλά μάλλον του ότι η τελευταία «κάνει τη δουλειά της».