Πώς θα τα έβγαζε πέρα με τούτον τον τυφλοπόντικα; Κάθε πρωί κουβαλιότανε με το μικρό ακορντεόν στην αγκαλιά, στρωνόταν στη γωνία και ως αργά το βράδυ ξεκούφαινε τη γειτονιά με την παράφωνη μουσική του. Είχε πρωτοέρθει δυο χρόνια νωρίτερα, κι όχι ότι ήταν καμιά σπουδαία η πιάτσα τους, υπήρχαν άλλες πολυσύχναστες κι αποδοτικότερες, ο χοντροκέφαλος όμως, σαν μέτρησε τα βήματα άπαξ, άραξε και δεν έφυγε ποτές.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ