Στις αρχές του 2000 η Μπάρμπαρα Ερενράιχ κατάφερε να γίνει τόσο δυσάρεστη για τους εργοδότες της στα αμερικανικά μίντια που σταμάτησαν να υποδέχονται το δημοσιογραφικό της υλικό. Ομως το 2018 έλαβε αναγνώριση από το Ιδρυμα Erasmus που τη βράβευσε για το ήθος της ερευνητικής δημοσιογραφίας της γύρω από κοινωνικά θέματα. Στην ομιλία της απονομής του συγκεκριμένου βραβείου η ίδια μίλησε για τον εαυτό της και για τους σκοπούς της εργασίας της, αναφέροντας ότι ξεκίνησε τη δεκαετία του ’80 να κάνει τη συμβατική μορφή δημοσιογραφίας, παίρνοντας συνεντεύξεις από ανθρώπους και δημοσιεύοντας τις ιστορίες τους. Ηταν ο τρόπος της, έλεγε, να απομυθοποιήσει «την κοινή προκατάληψη ότι οι φτωχοί παραμένουν φτωχοί μόνο επειδή το θέλουν – αφού δεν προσπαθούν – ή επειδή κάπου στην πορεία αμέλησαν να εκπαιδευτούν περισσότερο ώστε να έχουν μια υψηλά αμειβόμενη καριέρα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή