Επισκέφθηκα την εβδομάδα αυτή το Καστελλόριζο. Το είχα «τάμα» από τότε που το επέλεξε ο τότε Πρωθυπουργός για να μας αναγγείλει τα (ήδη γνωστά από τον Τύπο) καλά και κακά μαντάτα που θα έφερνε η συμφωνία που είχε βρεθεί για να διευθετηθεί η διπλή επικίνδυνη κρίση που αντιμετώπιζε η χώρα και, τελικά, η ευρωζώνη. Δεν μπορούσα, τότε, να κατανοήσω γιατί η νοτιοανατολική ακριτική πόρτα της Ελλάδας και της Ευρώπης προσφερόταν για μια τόσο δύσκολη, τεχνικά και ουσιαστικά, ανακοίνωση. Προφανώς δεν κατανοούσα ποτέ – ούτε σήμερα – επαρκώς, την ανάγκη να ανακοινώνονται τα «κακά» νέα σε παραδεισένιο σκηνικό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή