Επελεξα το «Χαμόγελο της Τζοκόντας» και τους «Ορνιθες» διότι φέτος η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών γιορτάζει τα 80 χρόνια ύπαρξής της και αποφασίσαμε στην αρχή και στο τέλος της καλλιτεχνικής περιόδου να τιμήσουμε τους δύο συνθέτες που έχουν διατελέσει καλλιτεχνικοί διευθυντές της. Η σεζόν ξεκίνησε με τον Γιάννη Ιωαννίδη και τελειώνουμε με τον Μάνο Χατζιδάκι. Αυτό που τα συνδέει είναι ότι πρόκειται για δύο από τις ελάχιστες συνθέσεις του Χατζιδάκι που έχουν γραφτεί για συμφωνική ορχήστρα. Ο Χατζιδάκις δεν ήταν ποτέ της άποψης ότι τραγούδια που έχουν συντεθεί για λίγα όργανα κερδίζουν όταν μεταγράφονται για μεγάλη ορχήστρα. Θεωρούσε ότι είναι εις βάρος της ερμηνείας τους. Η «Τζοκόντα» ήταν εξαρχής γραμμένη για συμφωνική ορχήστρα. Αυτή είναι κι η διαφορά της από τους «Ορνιθες». Η πρωτότυπη μουσική των «Ορνίθων» γράφτηκε εξ ανάγκης για λίγα όργανα προκειμένου να εξυπηρετήσει το ανέβασμα της κωμωδίας του Αριστοφάνη στο Θέατρο Τέχνης. Το εσωτερικό όραμα του Χατζιδάκι για τους «Ορνιθες», ωστόσο, ήταν ότι το έργο αυτό έπρεπε να αντιμετωπιστεί από μεγάλη συμφωνική ορχήστρα και μεγάλη χορωδία. Αρα εδώ δεν μιλάμε πλέον για μεταγραφή αλλά για μεγάλη πρωτότυπη σύνθεση καντάτας. Ο Μάνος Χατζιδάκις είχε πει για την «Τζοκόντα»: «Τα δέκα αυτά τραγούδια γράφτηκαν μ’ έναν συγκερασμό απελπισίας και αναμνήσεων. Το θέμα είναι η γυναίκα έρημη μες στη μεγάλη πόλη. Το κάθε τραγούδι είναι κι ένας μονόλογός της κι όλα μαζί συνθέτουν την ιστορία της. Μια ιστορία σύγχρονη και παλιά μαζί». Αυτή η δημιουργία ανεξαρτήτως φύλου για μένα επικεντρώνεται στην ερημιά του ανθρώπου, στην ουσιαστική ερημιά που προκαλείται από τα εκατομμύρια κόσμου που τον περιβάλλουν χωρίς καμία επικοινωνία. Κάθε φορά η ευθύνη είναι τεράστια όταν πρόκειται να διευθύνω ένα έργο που αφενός αγαπώ πάρα πολύ και αφετέρου σημάδεψε τη μουσική μου ζωή. Είχα σαγηνευτεί από τους ρυθμούς και τις μελωδίες των «Ορνίθων», τις οποίες μου μετέφερε ο πατέρας μου, ο οποίος ερασιτεχνικά συμμετείχε ως χορωδός στην πρωτότυπη ηχογράφησή τους. Η ακρόαση των έργων του με πολύτιμες λέξεις – αιώνιες, όπως έλεγε κι ο ίδιος – μας συνδέει με τα μυθικά μουσικά σύμβολα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
