Στην αρχή ήταν μία απρόσωπη καταγγελία. «Μία 24χρονη» λέγαμε στο δελτίο. Το θέμα βέβαια άρχισε να συζητιέται περισσότερο όταν έγινε γνωστή η εμπλοκή επώνυμων προσώπων. Αλλοι με πραγματικό ενδιαφέρον για ένα 24χρονο παιδί, άλλοι με λογική κλειδαρότρυπας και – οι συνήθεις – άλλοι εργαλειοποιώντας το για να βρουν αφορμή να καταδικάσουν τους δικούς τους εχθρούς, ταξικούς, μιντιακούς κ.ο.κ. Ωσπου στα μέσα της εβδομάδας η «24χρονη» απέκτησε υπόσταση. Είναι η Γεωργία. Είδαμε το πρόσωπό της. Ακούσαμε τη φωνή της. «Ηταν παραμονή Πρωτοχρονιάς και ήθελα να διασκεδάσω» λέει με μία παιδικότητα που έρχεται σε κόντρα με τις σκιές που από την πρώτη ματιά διακρίνεις ότι βαραίνουν το βλέμμα της. Λίγο μετά καταλαβαίνεις. «Δεν ζει η οικογένειά μου, ήταν δύσκολο να γύριζα σε ένα άδειο σπίτι». Η ζωή δεν έπαιξε δίκαια απέναντι στη Γεωργία. Χάνει τον πατέρα της από τροχαίο, έπειτα από έναν χρόνο φεύγει από τη ζωή το αγόρι της και 40 μέρες μετά πεθαίνει η μητέρα της από χρόνια πάθηση στην καρδιά. Την κοιτάς να αφηγείται τη μυθιστορηματικά δραματική ζωή της και τότε αντιλαμβάνεσαι πόσα κρύβει πίσω του το παιδικό «ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς, δεν ήθελα να γυρίσω σπίτι».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή