Ελπίζομεν ότι αι θερμαί συστάσεις τας οποίας ο Πρωθυπουργός κ. Βενιζέλος απηύθυνε προς τους Προέδρους των κοινοβουλευτικών επιτροπών διά την εκ μέρους των επίσπευσιν της επεξεργασίας των εκκρεμών αναγκαστικών νόμων, δεν θα μείνουν χωρίς αποτέλεσμα. Η ανάγκη της κυρώσεως υπό της Βουλής, προ της διακοπής των εργασιών της, των αναγκαστικών νόμων και ιδία εκείνων οι οποίοι αφορούν την εφαρμογήν του σχεδίου Μάρσαλ, έχει καταστή αληθινά επιτακτική. Οχι μόνον διά να μη δημιουργείται εις την Αμερικανικήν Αποστολήν, όπως φαίνεται, δυστυχώς, η εντύπωσις ότι αδιαφορούμε έναντι των κατά καιρούς εισηγήσεών της. Αλλά και διότι οι νόμοι αυτοί, όλοι ανεξαιρέτως, είναι και αντικειμενικώς λαμβανόμενοι χρήσιμοι διά την ευόδωσιν του έργου της Ανασυγκροτήσεως. Δεν εισηγούμεθα, βέβαια, την επιτροχάδην και άνευ μελέτης ψήφισιν των αναγκαστικών νόμων, αλλά περισσοτέραν επιμέλειαν εκ μέρους των επιτροπών και της ίδιας της Βουλής, ώστε να φύγουν από τη μέση το ταχύτερον αυταί αι εκκρεμότητες. Είναι, άλλως τε, προς το συμφέρον των ελευθέρων θεσμών, να παρέχεται καθημερινώς και εμπράκτως εις τον Λαόν η απόδειξις ότι το Κοινοβούλιον δεν είναι ένας όμιλος αργοσχόλων και απρόθυμων ρητόρων, αλλά ένα ζωντανόν και δρων όργανον γονίμου και αποδοτικής εργασίας.       

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΦΤΕΡΑ

Με συγκίνησιν ο Ελληνικός Λαός επληροφορήθη, από σχετικήν ανακοίνωσιν του Στρατηγείου του Μακ Αρθουρ, ότι τα Ελληνικά «Ντακότα» εισήλθον ήδη εις την μάχην της Κορέας. Μολονότι τα αεροπλάνα αυτά δεν είνε μαχητικά, δεν μετέχουν δηλαδή, ούτε εις την δίωξιν ούτε εις βομβαρδισμόν, ο ρόλος τους εν τούτοις δεν είναι ολιγότερον σημαντικός. Πράγματι, τα ελληνικά αεροπλάνα μετέσχον ήδη εις επικινδύνους μεταφοράς ανδρών και υλικού επί του πεδίου της μάχης. Οι Ελληνες Ικαροι είμεθα βέβαιοι ότι και εις την περίστασιν αυτήν θα δειχθούν αντάξιοι των ηρωικών παραδόσεων της Ελληνικής Αεροπορίας.

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΟΥ Ι.Κ.Α.

Προ μηνός περίπου οι διοικητικοί υπάλληλοι και το επιστημονικόν προσωπικόν του Ι.Κ.Α. είχον κατέλθει εις απεργίαν διαρκείας η οποία ανεστάλη κατόπιν ρητής δηλώσεως της Κυβερνήσεως ότι διά Νομοθετικού Διατάγματος θα καθορίζωνται αι αποδοχαί των εργαζομένων εις το Ιδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Και φυσικά κάθε λογικός άνθρωπος διερωτάται διατί η νέα απεργία. Και όταν πληροφορείται ότι μέχρι σήμερον ουδέν εγένετο ώστε η δοθείσα υπόσχεσις να πραγματοποιηθή, απορεί με την νοοτροπίαν των κυβερνώντων οι οποίοι υπόσχονται μεν, ξεχνούν όμως να εκπληρώσουν τας υποσχέσεις των. Αλλά είναι δείγματα ευνομούμενης πολιτείας αυτά και καλής διακυβερνήσεως;