Τι σημαίνει μια πραγματικότητα που βασίζεται όλο και περισσότερο στην τεχνητή νοημοσύνη; Πόσο αυτόνομα μπορούν να λειτουργήσουν συνεχώς εξελισσόμενα και πολύπλοκα τεχνητά συστήματα; Τι είδους κόσμους ενθαρρύνει η μηχανική μάθηση και πόσο προσβάσιμοι και ανοιχτοί είναι; Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που εξετάζουν πέντε έλληνες εικαστικοί μέσα από τα νέα τους έργα στην ομαδική έκθεση Trials & Errors. Ο Θεόδωρος Γιαννάκης πειραματίζεται με ένα αυτοσχέδιο εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης δίνοντάς του μια ιδιότυπη μορφή που εξελίσσεται αυτόνομα. Η Μαρία Βαρελά εξερευνά την επιρροή συνθετικών δεδομένων και μαθηματικών προβλέψεων στο γυναικείο σώμα μέσα από δικές της εμπειρίες αλλά και ταξινομήσεις. Ο Γιώργος Παπαφίγκος δημιουργεί απόκοσμες συσκευές-συλλέκτες από βιομηχανικά τοξικά υλικά και οργανικές ύλες. Ο Θεόκλητος Τριανταφυλλίδης δημιουργεί χειροποίητα σύνολα δεδομένων και αναφέρεται στην αλγοριθμική βία των αυτοματοποιημένων συστημάτων. Η Εύα Παπαμαργαρίτη φανερώνει τις δυσκολίες ενός πλήθους ανθρωπόμορφων άβαταρς να μιμηθούν την ανθρώπινη νοημοσύνη. Η έκθεση πραγματοποιείται στο Ρομάντζο (Αναξαγόρα 3) έως τις 22 Δεκεμβρίου σε επιμέλεια Κατερίνας Γκουτζιούλη και Δάφνης Δραγώνα.