Oρθώς ενοχλήθηκε ο Εμανουέλ Μακρόν από τη μεταχείριση που επιφύλαξε ο πρόεδρος Μπάιντεν στη μοναδική χώρα της ΕΕ με πυρηνικά όπλα και μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Και είναι βέβαιο ότι η τηλεφωνική συνομιλία που θα έχει προσεχώς μαζί του θα είναι glaciale, παγερή. Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε να τον ευχαριστήσει. Γιατί αυτή η «προδοσία» αποτελεί το καλύτερο επιχείρημα υπέρ μιας θέσης που εκείνος από καιρό υποστηρίζει, αλλά προσέκρουε ως τώρα στην αντίσταση της Μέρκελ: της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης. Με την καγκελάριο να οδηγείται στη σύνταξη, την Ουάσιγκτον να επιβεβαιώνει τον στρατηγικό της αναπροσανατολισμό και τον ίδιο να ετοιμάζεται να αναλάβει την εναλλασσόμενη προεδρία της ΕΕ, η ιδέα αυτή είναι βέβαιο ότι θα έλθει δυναμικά στο προσκήνιο. Ηρθε η ώρα οι Ευρωπαίοι, ή έστω οι πρόθυμοι Ευρωπαίοι, να ενωθούν και να υπερασπιστούν από κοινού τα συμφέροντά τους.