Μαθαίνοντας από τα οικονομικά πειράματα των ΗΠΑ

Η προσέγγιση οικονομικής πολιτικής στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει μεταμορφωθεί πλήρως μέσα σε διάστημα μόλις λίγων ετών. Ο νεοφιλελευθερισμός αντικαταστάθηκε με κάτι πολύ διαφορετικό. Στη μακροοικονομική πολιτική, οι φόβοι για το χρέος και τον πληθωρισμό έδωσαν τη θέση τους στην προτίμηση για στήριξη με ρευστότητα της οικονομίας και υποβάθμιση των κινδύνων για τη σταθερότητα των τιμών. Οσον αφορά τη φορολογία, η σιωπηρή συναίνεση σε μια παγκόσμια κούρσα προς τα κάτω έχει τελειώσει και έχει έλθει ο καθορισμός ενός παγκόσμιου ελάχιστου συντελεστή για τις πολυεθνικές εταιρείες. Η λίστα συνεχίζεται. Ενώ οι λέξεις-κλειδιά της πολιτικής για την αγορά εργασίας ήταν η απορρύθμιση και η ευελιξία, τώρα η συζήτηση αφορά όλες τις καλές δουλειές, την αποκατάσταση των ανισορροπιών στη διαπραγματευτική ισχύ και την ενδυνάμωση των εργαζομένων και των συνδικάτων. Οι εταιρείες μεγάλης τεχνολογίας θεωρούνταν πηγή καινοτομίας και οφέλους για τους καταναλωτές. Τώρα είναι μονοπώλια που πρέπει να εποπτευθούν και ενδεχομένως να διαλυθούν. Η εμπορική πολιτική αφορούσε τον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και την αναζήτηση αποτελεσματικότητας. Τώρα αφορά την ανθεκτικότητα και τη διασφάλιση των εγχώριων αλυσίδων εφοδιασμού. Ορισμένες από αυτές τις αλλαγές είναι απαραίτητες προσαρμογές στο σοκ της COVID-19.