Ταξίδεψε στη Χαϊδελβέργη στα τέλη Απριλίου έχοντας στις αποσκευές του πολλά βιβλία, τετράδια και στικάκια γεμάτα από σημειώσεις και συνταγές, χωρισμένα ανά ήπειρο και ανά χώρα. Σε ειδική κατηγορία είχε φυλάξει συνταγές, που προέρχονταν από  εξωτικές χώρες. Ηθελε να εντυπωσιάσει τους συνεργάτες του, μιας και τον είχαν προσλάβει οι υπεύθυνοι γνωστού εστιατορίου στην παλιά πόλη της Χαϊδελβέργης, του εστιατορίου «Νέκαρ», μετά την online συνέντευξη που του πήραν. Δεν το περίμενε να φτάσει στην τελική τριάδα και στο τέλος να προσληφθεί. Ηξερε ότι ο ανταγωνισμός ήταν σκληρός και μολονότι είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό του, πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του κρυβόταν η περίπτωση της αποτυχίας, την οποία φρόντιζε να προβάλει κάθε φορά που έπαιρνε μέρος σε διαγωνισμούς ή ήταν υποψήφιος για τη μία ή την άλλη θέση σε εστιατόρια. Κι αυτό το έκανε όχι από ηττοπάθεια αλλά για να αμυνθεί όταν τα πράγματα δεν θα έρχονταν όπως εκείνος θα ήθελε και όπως τα είχε σχεδιάσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή