«ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ»

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι – λένε οι επικριτές του – και με όσους ανησυχούν για τη διασπορά του ιού και με τους επιχειρηματίες της εστίασης που ζητούν να ανοίξουν τα μαγαζιά τους. Σύμφωνοι. Μόνο που αυτός ο πολιτικός διπολισμός δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν. Από το τέλος του πρώτου λοκντάουν κι έπειτα η αξιωματική αντιπολίτευση εκμεταλλεύεται οποιαδήποτε αντίδραση στην κυβέρνηση, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Υιοθετεί όποιο αφήγημα επιτάσσει η δημοσκοπική στιγμή, ακόμη κι αν αναιρεί εκείνο που χρησιμοποιούσε την προηγούμενη ημέρα. Η Κουμουνδούρου βρίσκεται αντιμέτωπη με το σύνηθες άγχος κάθε κόμματος εξουσίας – το άγχος να εκφράσει όσο το δυνατόν περισσότερες κατηγορίες ψηφοφόρων. Το πραγματικό θέμα, λοιπόν, είναι τα αγχολυτικά που επιλέγουν οι αριστεροί. Γιατί ο λαϊκισμός του «ναι σε όλους» δρα όπως οι βενζοδιαζεπίνες, βραχυπρόθεσμα – ενώ αντενδείκνυται η μακροχρόνια χρήση του.