Η μοίρα του κογιότ

Να της ξέφυγε, επειδή ένιωθε και εκείνη χαλαρή, λόγω του οικείου κλίματος, όπως συνέβη με τον Lord Gaga στον ραδιοσταθμό του Πειραιά, ούτε το συζητώ. Η δικηγόρος του Κουφοντίνα είχε επίγνωση αυτού που έλεγε, όταν, συμμετέχοντας σε διαδικτυακή εκδήλωση της ιστοσελίδας «The Press Project», είπε τα εξής: «Εχουμε υποβάλει αίτημα στον υπουργό Δικαιοσύνης να προχωρήσει αυτός να διατάξει τη μεταγωγή του Κουφοντίνα στον Κορυδαλλό. Ο νόμος τού δίνει αυτό το δικαίωμα, για λόγους ασφάλειας του κράτους, της χώρας, ή για λόγους δημόσιας τάξης. Εχουμε ένα μείζον ζήτημα δημόσιας τάξης,  που, νομίζω, δεν μετράει αυτή τη στιγμή η πολιτειακή εξουσία. Δεν μετράει ότι θα βρεθούμε σε συνθήκες απειλής της κοινωνικής ειρήνης, της κοινωνικής συνοχής».

Περάσαμε, δηλαδή, στο στάδιο όπου η απειλή διατυπώνεται ευθέως - τέρμα τα προσχήματα. Η κ. Κούρτοβικ ζητεί να ικανοποιηθεί η απαίτηση του αμετανόητου δολοφόνου, προκειμένου «να μη βρεθούμε σε συνθήκες απειλής της κοινωνικής ειρήνης και της κοινωνικής συνοχής», όπως το θέτει. Θαυμάζεις πώς η κομψότητα της διατύπωσης συναγωνίζεται την ευθύτητα της απειλής! Το δίλημμα, σύμφωνα με τη δικηγόρο του Κουφοντίνα, έχει πάψει να είναι μεταξύ της ζωής του δολοφόνου και της υποτιθέμενης εκδικητικότητας του κράτους. Τίθεται πια ανάμεσα στην απαίτηση του Κουφοντίνα να επιλέξει φυλακή της αρεσκείας του και στη δημόσια ασφάλεια. Κάνετε το χατίρι του, αλλιώς κάποιοι (ποιος να ξέρει ποιοι...) θα τα σπάσουν όλα. Η τρομοκρατία της αυτοκτονίας αρχίζει να μας αποκαλύπτεται από μόνη της.

Είχε προηγηθεί η απόρριψη από το αρμόδιο δικαστήριο της αίτησης του Κουφοντίνα να διακοπεί η έκτιση της ποινής του λόγω του κινδύνου για την υγεία του. Λογικό, αφού είναι ο ίδιος που θέτει ως προϋπόθεση τη διακοπή της ποινής του για να δεχθεί ιατρική βοήθεια. Ειδάλλως, η δυνατότητα να του παρασχεθεί η απαραίτητη ιατρική βοήθεια υπάρχει και εκεί όπου βρίσκεται τώρα. Πολύ σωστά, νομίζω. Στην αντίθετη περίπτωση, θα είχαμε να συμβαίνει στην πράξη το ανέκδοτο με το παιδί που σκότωσε τους γονείς του κι έπειτα ζήτησε να του αναγνωρίσει το δικαστήριο το ελαφρυντικό της ορφάνιας.

Τον εκβιασμό του Κουφοντίνα ξεσκέπασε και ο καθηγητής του Συνταγματικού Αντώνης Μανιτάκης, ο οποίος δεν χρειάζεται να αποδείξει ούτε το επιστημονικό κύρος του ούτε τα δημοκρατικά φρονήματά του. «Το αίτημα του καταδίκου Κουφοντίνα να επιστρέψει στον Κορυδαλλό», είπε, «δεν μπορεί να ικανοποιηθεί και για λόγους αρχής και για λόγους πρακτικούς. Η διαδικασία που έχει ακολουθηθεί είναι ορθή και νόμιμη. Ομως το θέμα έχει λάβει πολιτικές διαστάσεις. Είναι πρόσχημα αυτό που ζητάει ο Κουφοντίνας, κυρίως όταν διαπίστωσε ότι η στάση αυτή έχει την κάλυψη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οταν ένας δολοφόνος στυγνός και αμετανόητος διαπιστώνει την πολιτική κάλυψη, αυτό τον έχει γεμίσει με αισιοδοξία και υπεροψία, που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί. Διότι, ξαφνικά, από κατάδικος, μπορεί να γίνει μάρτυρας και μπορεί να γίνει και ήρωας». Από το ευθύ ύφος της δήλωσης καταλαβαίνω ότι δεν θα στενοχωρεί ιδιαιτέρως τον κ. Μανιτάκη ότι η κ. Κούρτοβικ δεν συμφωνεί μαζί του, αλλά αντιθέτως φοβάται για τη φήμη της χώρας μας στο εξωτερικό.

Αναφερόμενος στην ενθάρρυνση του ΣΥΡΙΖΑ στον Κουφοντίνα, ο καθηγητής Μανιτάκης θίγει το σημαντικότερο πολιτικό ζήτημα της υπόθεσης: Και τώρα που τελείωσαν τα προσχήματα, ο ΣΥΡΙΖΑ τι έχει να πει; Μέχρι τώρα, έβαζαν μπροστά την ευαισθησία τους για το ύψιστο αγαθό της ζωής και έψεγαν την κυβέρνηση ότι προκαλεί την ένταση. Μετά τις δηλώσεις της κ. Κούρτοβικ, η επιλογή, όπως τη θέτει η πλευρά Κουφοντίνα, είναι να γίνει το δικό του ή να γίνει μπάχαλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τίποτε να πει; Ποιος προκαλεί την ένταση τώρα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ χυμάει λαίμαργα - σαν τον Πολάκη σε κοκορέτσι, φαντασθείτε - σε οτιδήποτε νομίζει ότι μπορεί να βλάψει την κυβέρνηση και πάντα υπερακοντίζει. Την παθαίνει όπως το κογιότ που κυνηγάει τα μπιμπίπ στα καρτούν: σταματάει να τρέχει μόνο όταν από κάτω του έχει το κενό...