Το σημαντικότερο κομμάτι του έργου του δικαστή είναι η μελέτη της δικογραφίας και η σύνταξη της απόφασης. Ο θεσμός λοιπόν της επιθεώρησης των δικαστικών λειτουργών αποτελεί τη διαδικασία αξιολόγησης του συγκεκριμένου έργου από ποσοτική και ποιοτική άποψη. Κάθε χρόνο κληρώνονται ορισμένα μέλη του αντίστοιχου Ανώτατου Δικαστηρίου (Συμβουλίου της Επικρατείας ή Αρείου Πάγου), οι οποίοι μεταβαίνουν στα πρωτοδικεία ή εφετεία της περιφέρειας που τους αναλογεί, μελετούν τα στατιστικά στοιχεία που αφορούν τα δικαστήρια αυτά, καθώς και αποφάσεις που έχουν εκδώσει οι επιθεωρούμενοι δικαστές και συντάσσουν μια έκθεση επιθεώρησης που περιλαμβάνει τα σχετικά ευρήματά τους και κρίση για την καταλληλότητα των επιθεωρούμενων να προαχθούν σε ανώτερους βαθμούς. Το πόσο σημαντική είναι αυτή η έκθεση για τη σταδιοδρομία ενός δικαστή είναι εύκολο να το αντιληφθεί κανείς. Οποιοι συγκεντρώνουν στον υπηρεσιακό τους φάκελο δυσμενείς εκθέσεις, που δεν θα ανατραπούν με τυχόν προσφυγή στο Συμβούλιο της Επιθεώρησης, δεν προάγονται σε ανώτερους βαθμούς, δεν μετατίθενται σε δικαστήρια της επιλογής τους και υπό προϋποθέσεις (π.χ. αν δεν παρουσιάσουν την ενδεικνυόμενη ποσοτική και ποιοτική απόδοση, σε συμμόρφωση με τις υποδείξεις των επιθεωρητών) μπορεί να χάσουν και τη θέση τους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
