«Ημουν στο δεύτερο έτος της δραματικής σχολής και παράλληλα έκανα και κάποια άλλα μαθήματα, δηλαδή σεμινάρια κ.λπ., με έναν πολύ γνωστό σκηνοθέτη στο θέατρο. Ηταν μαθήματα υποκριτικής. Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων αναπτύχθηκε η όποια σχέση δασκάλου – μαθητή, οπότε αρχίζει και υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης. Κάποια στιγμή χάθηκε ο έλεγχος στο μάθημα και αισθάνθηκα την πίεση στο να αποδεχθώ κατά κάποιο τρόπο μια παραπάνω επαφή σωματική και να έρθω σε πάρα πολύ δύσκολη θέση, σε σημείο να είμαι πολύ κοντά στο να αφήσω και τη δραματική σχολή στην οποία βρισκόμουν…». Αυτά, μεταξύ άλλων, δήλωσε προχθές στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ ο γνωστός ηθοποιός Αλέξανδρος Μπουρδούμης, δημοσιοποιώντας το περιστατικό σεξουαλικής παρενόχλησης που υπέστη. Δήλωσε, μάλιστα, ότι διέκοψε τα σεμινάρια και εξήγησε γιατί αυτή την περίοδο βρίσκουν το θάρρος ολοένα και περισσότεροι καλλιτέχνες στο ελληνικό θέαμα: «Ουσιαστικά δεν μπορούσα να αντιδράσω γιατί αυτό που περιγράφει η Ζέτα ή αυτό που περιγράφει η Σοφία, είναι κυρίως αυτό: Οτι τα χάνεις απέναντι στον άνθρωπο που εκείνη την ώρα έχει κατά κάποιο τρόπο την εξουσία. Κι εκεί, όντας ανήμπορος ουσιαστικά, γιατί θεωρητικά είσαι κατώτερός του, καθώς αυτός είναι είτε σκηνοθέτης, παραγωγός, ηθοποιός, είτε ανήκει σε έναν θίασο, είτε εκείνος είναι πρωταγωνιστής και όλοι οι υπόλοιποι ρόλοι που μπορεί να υπάρχουν σε έναν επαγγελματικό χώρο, εκείνη την ώρα εσύ νιώθεις από την αρχή εκ προοιμίου ηττημένος και δεν μπορείς να αντιδράσεις».
Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Πολιτισμού ξεκινάει διαβούλευση με το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και τους θεατρικούς παραγωγούς για την υιοθέτηση Κώδικα Δεοντολογίας για όλους τους κρατικούς καλλιτεχνικούς φορείς και τις εκπαιδευτικές δομές. Στόχος να σπάσει ο φαύλος κύκλος κάθε μορφής βίας και διάκρισης στους χώρους.
