Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
«Ενιωθα σαν να με απαξίωνε ως άνθρωπο και να με αντιμετώπιζε σαν ένα αντικείμενο». Η Μάνια Μπικώφ, πρώην διεθνής πολίστρια, ναυαγοσώστρια και πρωταθλήτρια Ironman, μίλησε χθες στην εκπομπή «Συν γυναιξί» της EΡΤflix -που μεταδόθηκε από την ΕΡΤ2 - για τη δική της υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης, κατά την επίσκεψή της ως νεαρή αθλήτρια στον γιατρό της ομάδας όπου αγωνιζόταν. Πήρε έτσι θέση ύστερα από την Τόνια Σωτηροπούλου, η οποία επίσης είχε εμφανιστεί στην εκπομπή. Η γυναίκα που βρίσκεται πίσω από την κάμερα έχοντας το σκηνοθετικό πρόσταγμα συμμετέχει ενεργά στην έρευνα για τα ζητήματα σεξουαλικής κακοποίησης. Η σκηνοθέτρια Νικόλ Αλεξανδροπούλου μιλάει στο «Νσυν».
Η εκπομπή στήθηκε πριν από το νέο κύμα καταγγελιών. Πώς προέκυψε;
Αφορμή στάθηκε η 22χρονη κόρη μου, η Λίζα. Ανήκει στη νεότερη γενιά φεμινιστριών που τις απασχολούν καθημερινά ζητήματα φύλου. Οι συζητήσεις μας πάντα είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί προκύπτει πάντα ένας γόνιμος διάλογος στον οποίο σε άλλα ζητήματα συμφωνούμε, σε άλλα διαφωνούμε. Η αφετηρία όμως αυτού του διαλόγου είναι ότι ο σεξισμός είναι ένα φαινόμενο που οι γυναίκες αντιμετωπίζουμε σε διάφορες εκφάνσεις του. Σκέφθηκα λοιπόν ότι ο καλύτερος τρόπος είναι να δώσω βήμα στις ίδιες τις γυναίκες να μιλήσουν. Στο «Συν γυναιξί» φιλοξενούμε γυναίκες από διαφορετικούς τομείς, επιτυχημένες στον τομέα τους, που μιλούν για τη διαδρομή τους, αλλά και για τα εμπόδια που ενδεχομένως έχουν αντιμετωπίσει λόγω του φύλου τους. Ο δρόμος της επιτυχίας είναι δύσκολος γενικά. Για τις γυναίκες ακόμα πιο δύσκολος. Με παρουσιαστή τον Γιώργο Πυρπασόπουλο συναντάμε τις γυναίκες σε διάφορες στιγμές τους και συνθέτουμε το πορτρέτο της ζωής τους.
Η τηλεόραση αγαπάει τις γυναίκες κατά τη γνώμη σας;
Δεν ξέρω αν τις αγαπάει. Σίγουρα πάντως πρέπει να αναρωτηθούμε κατά πόσο τις σέβεται, με ποιον τρόπο τις προβάλλει και όσον αφορά τις εργαζόμενες εκεί, κατά πόσο τις πληρώνει και τους δίνει ευκαιρίες εξέλιξης ισότιμα με τους άνδρες. Δυστυχώς αν κάνουμε ένα ζάπινγκ θα δούμε ότι ούτε από την τηλεόραση απουσιάζει ο σεξισμός. Φτάσαμε το 2020 για να αποκτήσει η ελληνική τηλεόραση μια εκπομπή με γυναίκες που θίγουν τέτοια ζητήματα. Μακάρι όλα να ήταν ρόδινα και να μη χρειαζόταν, αλλά όπως βλέπετε είναι αναγκαία.
Η φεμινιστική προσέγγιση της εκπομπής συμπίπτει πλέον με την αρχή ενός ελληνικού #MeToo. Πώς είναι η κατάσταση στην Ελλάδα απ' όσο γνωρίζετε;
Το κίνημα του #metoo άργησε αλλά ευτυχώς ήρθε και στην Ελλάδα. Το ζήτημα των σεξουαλικών παρενοχλήσεων και κακοποιήσεων έχει απασχολήσει τα περισσότερα επεισόδιά μας. Ακριβώς επειδή η κατάσταση είναι και στην Ελλάδα ιδιαίτερα σοβαρή, σκοπός μας είναι να ανοίξουμε τον διάλογο γύρω από το φαινόμενο, να δώσουμε βήμα στις γυναίκες να μοιραστούν τις εμπειρίες τους, αλλά και να εμπνεύσουμε κι άλλες γυναίκες να μιλήσουν ανοιχτά γι' αυτό. Σε ένα από τα πρώτα επεισόδια, η Τόνια Σωτηροπούλου μίλησε δημόσια για τη σεξουαλική παρενόχληση που δέχθηκε στην αρχή της καριέρας της από γνωστό ηθοποιό. Χθες η πρώην διεθνής πολίστρια Μάνια Μπικώφ μίλησε για τη σεξουαλική παρενόχληση που είχε δεχθεί σε νεαρή ηλικία κατά τη διάρκεια ιατρικής εξέτασης, μιλώντας για πρώτη φορά δημόσια και για ένα περιστατικό που είχε βιώσει στο στενό της περιβάλλον σε ακόμα μικρότερη ηλικία.
Πιστεύετε ότι θα ακουστούν περισσότερες φωνές μετά την υπόθεση Μπεκατώρου;
Χρειαζόταν μία να κάνει την αρχή. Και η Σοφία Μπεκατώρου είναι αξιοθαύμαστη γι' αυτό. Εσπασε τη σιωπή και έγινε η πρώτη. Είχε τη δύναμη να καταγγείλει το περιστατικό που βίωσε ως νεαρή αθλήτρια. Δυστυχώς όμως η Σοφία δεν είναι η μόνη. Οπως βλέπετε από τις καταγγελίες που βγαίνουν σε διάφορους εκπαιδευτικούς, αθλητικούς, πολιτικούς, εργασιακούς χώρους - και όχι μόνο -, παρουσιάζονται φαινόμενα σεξουαλικής παρενόχλησης, κακοποίησης και βιασμών. Πέρα από τον ίδιο τον κακοποιητή, οι γυναίκες έχουν να αντιμετωπίσουν τη δυσπιστία, την ειρωνεία και πολλές φορές την κοινωνική κατακραυγή. Οι γυναίκες δεν χρειάζονται μόνο στόμα να μιλάνε, χρειάζονται και αφτιά να τις ακούσουν. Οφείλουμε να αναλογιστούμε ως κοινωνία τι δυνατότητες δίνουμε σε αυτές τις γυναίκες να καταγγέλλουν τέτοιου τύπου περιστατικά.
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανάλογες με των Μπεκατώρου και Μπικώφ;
Δυστυχώς ναι. Οταν μια ολυμπιονίκης βγαίνει και καταγγέλλει ένα τέτοιο γεγονός δημόσια, νομίζω ότι δημιουργεί σε μια γυναίκα που δεν είναι δημόσιο πρόσωπο ένα συναίσθημα ανακούφισης και δύναμης. Κυρίως γιατί οι περισσότερες φαντάζονται ότι σε μια δημόσια καταξιωμένη γυναίκα δεν θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να έρχεται στο φως της δημοσιότητας ένα τέτοιο γεγονός από γυναίκες σαν την Μπεκατώρου. Υπάρχουν και ανάλογες περιπτώσεις γυναικών που δεν είναι στα φώτα της δημοσιότητας και είναι ακόμα πιο δύσκολο να καταγγείλουν τα περιστατικά. Πρέπει να σκεφθούμε πώς θα προστατέψουμε αυτές τις γυναίκες.
