Η ξακουστή ρήση «ο Θεός έφτιαξε τους ανθρώπους, αλλά ο Κολτ τούς έκανε ίσους» υποκρύπτει τόσες αλήθειες όσες και ψευτιές. Εάν θέλαμε να είμαστε απολύτως ακριβείς, θα λέγαμε ότι ο εφευρέτης Σάμουελ Κολτ και το διαβόητο περίστροφό του επέφεραν την ισότητα σε μια προαιώνια ανισότητα και, ως εκ τούτου, παγίωσαν την τελευταία (παρότι, φευ, μονάχα προσωρινά). Από τότε που ο άνθρωπος κατανόησε ότι μια γερή γροθιά μπορεί να δώσει τη λύση σε μια αδιέξοδη διαπραγμάτευση, συνειδητοποίησε παράλληλα πως όλες οι γροθιές δεν είναι ισοδύναμες. Πριν μάθει να μιλάει ή – πόσω μάλλον – να γράφει, ο άνθρωπος έμαθε να βελτιώνει τη φυσική του ρώμη ή να συγκαλύπτει τη φυσική του αδυναμία με τεχνάσματα και τεχνητά μέσα: κρυβόταν, ας πούμε, πίσω από έναν βράχο και παραμόνευε το θύμα του, του την έπεφτε μπαμπέσικα και, προκειμένου να ενισχύσει την επιχειρηματολογία του, του έλιωνε το κεφάλι με μια κοτρώνα. Η πέτρα, το τόξο, το σφυρί, το τσεκούρι… – όλα ήταν βοηθήματα διαλόγου εκείνα τα αθώα χρόνια. Ακόμη και πολύ αργότερα, η σάρισα, το περίφημο ακόντιο της μακεδονικής φάλαγγας που κάποια εποχή ξεπέρασε τα έξι μέτρα σε μήκος, σκοπό είχε να τηρούμε τις κοινωνικές αποστάσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ