Η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ άναψε φιτίλι. Η απόφασή της να διοργανώσει κάμπινγκ στον Γράμμο, από τις 7 έως και τις 9 Αυγούστου, ξεσήκωσε έναν μεγάλο διάλογο αλλά και έντονη κριτική, αφού η κίνηση θεωρήθηκε από μερίδα του δημόσιου λόγου ως ανακίνηση εμφυλιοπολεμικών παθών. Κι αυτό αφού ως γνωστόν ο Γράμμος, πέρα από απαράμιλλης ομορφιάς βουνό και τοπίο, είναι και το μέρος όπου παίχτηκε η τελευταία πράξη του αιματηρού ελληνικού Εμφυλίου. Είναι η στιγμή για τέτοιες πρωτοβουλίες ή δεν πρέπει να επανερχόμαστε με άγαρμπο τρόπο σε ιστορικές τομές τραυματικές για τον τόπο; Μήπως πάλι, ένα κάμπινγκ είναι μια απλή υπόμνηση και μια εκκίνηση αναστοχασμού πάνω σε μια ιστορική περίοδο; Το θέμα είναι προσφιλές για τσακωμό, το ζούμε έντονα αυτές τις ημέρες στα κοινωνικά δίκτυα και άρα έχει αξία να δούμε δύο διαφορετικές απόψεις. Ενα ιστορικό στέλεχος της Ανανεωτικής Αριστεράς, ο Θόδωρος Μαργαρίτης, και ένας νέος του σήμερα που ηγείται της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Σωτήρης Αλεξίου, διασταυρώνουν τα ξίφη τους και παραθέτουν ο καθείς το σκεπτικό του.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
