Μετά από μια εβδομάδα αποκαλύψεων και άλλες που περιμένουν ακόμα στο συρτάρι, το μόνο που ακούστηκε στην Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης ήταν η ανάσα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρόεδρος και οι εξ απορρήτων του προτίμησαν να μην μπουν στη σκανδαλολογία, αλλά να βάλουν ασπίδα το μοναδικό όπλο που θεωρούν πως έχουν στη διάθεσή τους: τον Αλέξη Τσίπρα στον ρόλο του Ανδρέα Παπανδρέου. Κι ας έχει παλιώσει η ταινία, κι ας μην καταλαβαίνει και πολύ καλά ο πρωταγωνιστής τι απαιτεί ο ρόλος.
Πόσο αξίζει η σιωπή; Ξεπερνά την τιμή του ηθικού πλεονεκτήματος, της αριστερής συνείδησης, της ουσιαστικής αυτοκριτικής; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι – υπήρξαν κι εκείνοι που στο βήμα βρήκαν τη φωνή τους. Για στελέχη όπως ο Φώτης Κουβέλης (υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Τζαννετάκη), που άκουσε σιωπηλός τον Τσίπρα να μιλάει για το «βρώμικο ’89», η φωνή έχει χαθεί εδώ και χρόνια.
Μυρτώ Λιαλιούτη
