Στην αγορά δεν χωρούν ουτοπίες. Αυτή ήταν η αντίληψη που κυριάρχησε τις τελευταίες δεκαετίες. Οποιαδήποτε ουτοπική σκέψη στιγματίστηκε ως δυνάμει ολοκληρωτική και στη θέση της αναδύθηκε ένα κυνικός ρεαλισμός που υποστήριξε ότι δεν υπάρχει άλλο μέλλον πέραν της απλής συνέχειας του παρόντος. Oμως, τώρα που το παρόν αυτό μετασχηματίζεται σε ένα δυστοπικό αδιέξοδο, η ουτοπία μπορεί να κατακτήσει ξανά τη θέση που της αναλογεί ως το σχήμα που δίνουμε στη δυνατότητα τα πράγματα να αλλάξουν.







