Η κίνηση της φερόμενης ως γυναίκας με το βιτριόλι να κρατήσει κοντά της ό,τι τη συνέδεε με το έγκλημα, από την τηλεκάρτα και τα ρούχα, έως την περούκα με την οποία μεταμφιέστηκε, μοιάζει ανεξήγητη. Κι όμως, δεν είναι. Θα ξεκινήσω με δύο προσωπικές εμπειρίες από την επαγγελματική μου ζωή: η πρώτη αφορούσε αντιδικία για τεράστια ακίνητη περιουσία, όπου οι αντίδικοι επικαλέστηκαν ιδιόγραφη διαθήκη προγόνου τους, με χρόνο σύνταξης το 1972.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ