«Ολη η ταινία είναι μια τρομερή διδακτική εμπειρία. Στο πρώτο three-peat όταν αποσύρεται κιόλας από την ενεργό δράση νιώθω ότι τερματίζει μόνος του το παιχνίδι. Επειτα από ενάμιση χρόνο το εκκινεί πάλι ο ίδιος και έπειτα, το 1998 το ξανατερματίζει! Εντυπωσιάσθηκα από το πώς αναζητούσε διαρκώς και κατάφερε να βρίσκει κίνητρα, έστω κι αν οι μέθοδοί του δεν ήταν πάντοτε σωστές. Ακόμη και ο εγωισμός ήταν το όχημά του προς την κορυφή. Τι να λέμε τώρα; Εάν δεν υπήρχε ο Τζόρνταν, το μπάσκετ δεν θα είχε τέτοια εξέλιξη και δημοτικότητα».
Σχόλια
