Η έλευση του Ρόκα στην Αθήνα δεν είναι μόνο πως θα σηματοδοτήσει την απαρχή εξελίξεων αναφορικά με τον Παναθηναϊκό της επόμενης ημέρας. Το κυριότερο είναι πως επιτέλους θα προκύψει μια κάποιας μορφής κινητικότητα που τόσο έλειψε. Γιατί τι έχουμε δει έως τώρα; Τον Αποστολάκη να αποχωρεί για τον ΑΠΟΕΛ. Και τον Βαγιαννίδη να κλείνει την πόρτα στους Πράσινους. Ουδείς γνωρίζει αν σε αυτά τα διαζύγια είχε κάποια συμμετοχή, έστω από την πατρίδα του, ο τεχνικός διευθυντής. Αλλά η συνέχεια έχει το ενδιαφέρον της. Και ο ισπανός αξιωματούχος του Τριφυλλιού θα κληθεί να διαχειριστεί δύο ιδιάζουσες περιπτώσεις. Τον Γιώργο Δώνη και τον Χρήστο Δώνη. Τον πατέρα και τον γιο. Δύο άτομα που ενώ συνδέονται οικογενειακά, ουδείς μπορεί να βεβαιώσει ότι στο εγγύς μέλλον θα συνδεθούν και επαγγελματικά, όπως συμβαίνει μέχρι πρότινος! Για να το δει κάποιος αλλιώς, μέχρι τώρα είτε έμοιαζε στον ένα να λένε ναι και στον άλλον όχι, είτε το αντίθετο! Ποτέ οι δυο τους δεν συμβάδιζαν! Παράξενο; Ναι, αλλά αληθινό. Στην αρχή, ειπώθηκε πως ο ποδοσφαιριστής Δώνης δεν μπορεί να συνεχίσει στο Κορωπί ή για να ειπωθεί σωστότερα, το πρέπον θα ήταν να βγει από τη… σκιά του πατέρα του. Που μάλλον θα συνέχιζε κανονικά. Τώρα, δεν βγαίνουν τόσες αμφιβολίες για τον μέσο, που θέλει να δει τι θα κάνει στην επόμενη ημέρα της καριέρας του. Προφανώς, διαπραγματεύσεις θα υπάρξουν. Τον έχουν στο μυαλό τους οι παράγοντες για τον επόμενο Παναθηναϊκό. Κι ενώ αυτό αχνοφαίνεται, ουδείς μπορεί να πει με σιγουριά αν θα συνεχίσει ο προπονητής Δώνης. Μοιάζει να διαρρέει μια αβεβαιότητα. Λες και έχουμε τραμπάλα. Πότε ο ένας ψηλά, πότε ο άλλος. Ελάχιστες φορές και οι δύο μαζί. Μπορεί να αλλάξει και να συνεχίσουν αμφότεροι στον ΠΑΟ, που προφανώς τόσο επιθυμούν και τόσα έχουν προσφέρει με αφοσίωση και απόλυτο επαγγελματισμό;







